Quantcast
Channel: δια χειρός Ρένας Χριστοδούλου
Viewing all 354 articles
Browse latest View live

ΚΟΥΚΛΑ TILDA κι απονομή βραβείου!!!!

0
0


Είδα κόκκινο χαλί και είπα να το περπατήσω , γιατί δεν βλέπω να βρίσκει χρόνο η κυρία που της απονεμήθηκε το βραβείο!!!




Τί βραβείο;
Να αυτό!!!!!!
Για τα μπλογκ που μας αρέσουν πολύ!!!!!
Της το έδωσε η κυρία Μαίρη από το μπλογκ ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ .
Χάρηκε βέβαια πάρα πολύ , αλλά αγχώθηκε ακόμα περισσότερο!!!!


Κυρία Μαίρη μου, να είσαι  καλά !!!!
Σας ευχαριστώ πολύ κι εκ μέρους της, που της δώσατε το βραβείο!!!!!
Κάπου εδώ γύρω θα είναι , όπου νάναι θα φανεί!!!!

Ο Θεός να κόβει χρόνια και χρήματα από τους 300, όχι του Λεωνίδα καλέ , τους άλλους και να τα δίνει σε σένα!!!
Γιατί όλο αυτό;
Πού να σας τα λέω!!


Η εν λόγω κυρία που πήρε το βραβείο, με έφτιαξε κάποια στιγμή , με πολύ μεράκι , δεν μπορώ να πω και με άφησε σ αυτή την κατάσταση περίπου ένα χρόνο τώρα!!!!
Με φαντάζεστε; Όχι πείτε μου.
Με φαντάζεστε κλεισμένη μέσα σε ένα συρτάρι μαζί με άλλα μισοτελειωμένα , να περιμένω να πάω κι εγώ σαν κοπέλα σε ένα πάρτι;
Γιατί με έφτιαξες καλή μου και με παράτησες;
Θα σας πω εγώ , που βέβαια στόμα δεν έχω, αλλά θα σας τα γράψω!!!!!!
[ Γιατί δεν έχω στόμα , δεν το κατάλαβα ]
Η κυρία λοιπόν, τουτουνού του μπλογκ, έχει ΑΠΕΙΡΑ  υλικά κι όποτε ξεκινάει κάτι, αν όλα πάνε καλά το τελειώνει αμέσως, αν κάτι στραβώσει,  άστα να πάνε.
Στην απομόνωση για μέρες, μήνες , ακόμα και χρόνια μέχρι να της ξανάρθει η έμπνευση!!!


Τί ήθελα το καημένο;
Λίγα μαλλάκια να φανεί η αρχοντιά μου!!!!!!
Σαν είπε  όχι, δεν μπορώ να ασχοληθώ με τρίχες, αυτό ήταν , στην απομόνωση!!!!!
Όλα της αρέσουν εκτός από την κομμωτική!!!
Άσε τα δικά σου μαλλιά , τι με νοιάζει, εγώ θέλω τα δικά μου!!!!!!



Γιαυτό σου λέω πάλι κυρία Μαίρη μου, να είσαι καλά!!!!!
Χάρη σε σένα με θυμήθηκε, όχι για τίποτε άλλο, δεν προλάβαινε να ραφτεί και σκέφτηκε ότι πιο γρήγορα θα κάνει μια καούκα για μένα!!!!!
Πήρε μαλλιά , πήρε βελόνες , κόλλες , καρφίτσες, {  Εδώ με τις καρφίτσες λίγο σκιάστηκα!!!!
Στο βουντού πήγε το μυαλό μου.
Μέχρι να με τελειώσει, με έλουζε κρύος ιδρώτας!!!! }
τελικά τα κατάφερε κι απ΄ ότι κατάλαβα γρήγορα θα κάνει κι άλλη τώρα που πήρε το κολάι!!
Μακάρι , να έχω κι εγώ παρέα!!!!



  Για το φόρεμα , τί να πω;
Έβαλε ό,τι είχε και δεν είχε!!
Α, είναι χουβαρντού, δεν μπορώ να πω!!!!!!
Τα υλικά που λέγαμε;
Όποια φίλη τη ρωτήσει αν θέλει κάτι που πετάει, ΤΣΟΥΠ, το αρπάζει αμέσως!!
Εθισμένη παιδί, μου, δεν εξηγείται αλλιώς!!!!


Μια κι άρχισα ας σκεφτώ να σας γράψω κι άλλα, γιατί δεν τη βλέπω να έρχεται ακόμα!!!
Θα είναι σε κανένα πάρκο με τις εγγονές της ή θα δίνει τα φάρμακα στη μαμά της!!!!


Θα γυρίσει όλο νεύρα από τη βόλτα με το καρότσι, γιατί δεν θα έβρισκε δρόμο για να το περάσει!!
Δεν θα έχει κι άδικο βέβαια, είναι Γολγοθάς η βόλτα με το καρότσι!!!!!!
Εκτός από τα αυτοκίνητα , πρέπει να προσέχεις και τις λακκούβες!!!!!
Λες να βρήκε και τίποτα στο δρόμο και να το κουβαλάει;
Μπα, δεν νομίζω, αυτά τα κάνει όταν είναι μόνη της!!!
Η πρώτη ρακοσυλλέκτρια!!!!!
Εθισμένη, δεν σας το είπα;



Εγώ κάθομαι εδώ σταυροπόδι με τα φρουφρού μου κι αυτή μάλλον θα ψάχνει στο συρτάρι για το επόμενο δημιούργημα της, γιατί ως γνωστόν, δεν σταματάει ποτέ!!!!


Δεν σας είπα;
Βρήκε ένα σακουλάκι τριανταφυλλάκια και με στόλισε σαν επιτάφιο!!!!
Και πού δεν έβαλε!!!


Κι αφού δεν μπορούσε να μου βάλει άλλα, πήρε ένα φελιζολένιο αυγό και το στόλισε με τα υπόλοιπα του φορέματός μου , έβαλε και τα τελευταία τριανταφυλλάκια και ησύχασε!!!!!


Δεν πετάει τίποτα, εθισμένη σας λέω!!!!!
Ούτε κουρελάκι στα σκουπίδια!!!!
Τώρα με το πάτσγουορκ, βρήκε τη χαρά της, όλα τα αξιοποιεί!!!


Δείτε όμως τί ωραία που ταιριάζει με το φόρεμα μου!!


και μερικές πόζες ακόμα , τώρα που βρήκα ευκαιρία !!!!!


Ήμανε που ήμανε κλεισμένη τόσο καιρό, ας το απολαύσω λοιπόν!!!!!!




Ας σταματήσω εδώ για να πει κι αυτή κάτι!

-Ευχαριστώ που τα είπες όλα για μένα, τί έμεινε να προσθέσω εγώ;
Φαντάζομαι θα μου έψαλες τα εξ αμάξης!!!

Εκτός από τις κατασκευές, αγαπώ τα βιβλία και δει τα ιστορικά, αλλά κι όλα τα άλλα, αρκεί να είναι ωραία γραμμένα!!!
Τις βόλτες στην παραλία της Θεσσαλονίκης μας.
Τις συναντήσεις με αγαπημένες φίλες, που δυστυχώς τις στερούμε αρκετά τώρα λόγω υποχρεώσεων.

Χαίρομαι όμως,  που είμαι σ αυτή την παρέα που όσο πάει και μεγαλώνει , άσχετα αν δεν μπορώ να τα προλάβω όλα!
Μου κρατάτε συντροφιά τις πιο απίθανες ,ώρες!!
Δεν με ενοχλείτε καθόλου, μπορείτε να περνάτε όποια ώρα θέλετε!

Είμαι αισιόδοξο άτομο και θέλω να πιστεύω ότι αύριο όλα θα είναι καλύτερα!

 Δεν μου αρέσουν οι μίζεροι άνθρωποι, αυτοί δλδ που δεν ευχαριστιούνται με τίποτα!



Το βραβείο έχει μέρες που κυκλοφορεί και το έχετε πάρει αρκετές.
Έκανα μια προσπάθεια ανάμεσα στα αγαπημένα μου  blogs  και σας προτείνω αν κάποια δεν τα ξέρετε , να κάνετε μια βόλτα από εκεί!!
Όλα έχουν πολύ αξιόλογα θέματα!!!

Η Αριάδνη
http://ariadnefromgreece.blogspot.gr/

Η Λίλα
https://lila365idees.blogspot.gr/

Η Χαρά
https://kantomagapi.blogspot.gr/

Η Χρυσή
https://blisseekingmom.blogspot.gr/ 

Η Γεωργία
http://lucky-button.blogspot.gr/

Η Ιουλία
https://juldhandmade.blogspot.gr/

Η Κατερίνα
http://www.kapaworld.gr/

Η Λίτσα
http://litsart.blogspot.gr/

Η Μαρία και Η Ελένη
https://marileni2.blogspot.gr/

Η Μάγδα
http://magdax.blogspot.gr/

το κοριτσάκι μου , η Αναστασία
http://tourtitsesalliws.blogspot.gr/

Η Μάνια
https://maniaforquilts.com/

Η Νανά
https://tablerouge.blogspot.gr/

Η Σταυρούλα
http://stavroulam.blogspot.gr/

Η Χρυσάνθη
https://chrysanthisart.blogspot.gr/

Όπως καταλαβαίνετε, είχα έτοιμη  την κούκλα μου και σκέφτηκα να την συνδυάσω με την απονομή βραβείου, λόγω χρόνου!!

Ελπίζω να μη σας κούρασα!!!
Να είστε όλες κι όλοι καλά!!!!!!

ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΤΟ ΤΡΕΝΟ!!!!!!!

0
0
Έφτασε το τρένο που θα με φέρει κοντά σου , καλέ μου!!!!
Άνοιξη έφυγες εσύ , την Άνοιξη διάλεξα κι εγώ για να σε συναντήσω.
Τα τρένα πολλές φορές μας χώρισαν, σκορπώντας τις ζωές μας στους πέντε ανέμους.
Τη φορά αυτή όμως θα ανέβω κι εγώ και θα είμαστε για πάντα μαζί .
Κουβαλάω στη βαλίτσα μου όλες μας τις αναμνήσεις, γιατί έχουμε να πούμε και να θυμηθούμε πολλά!!
Περίμενε με στο τέρμα!!!!!
Μη ξεχάσεις να κρατάς τα αγαπημένα μου λουλούδια!!
Σ αγαπώ!!!



Αυτή είναι η ιστορία μου για την φωτογραφία που επέλεξε για μένα η Δέσποινα 
στο δρώμενο της Μαρίας που εξελίσσεται με μεγάλη επιτυχία!


Μόλις την είδα σκέφτηκα πολλά σενάρια και κατέληξα σε ένα κωμικό για να διασκεδάσουμε.
( θα το αναρτήσω αργότερα )

Αλλά δυστυχώς τα πρόσφατα γεγονότα θέλησαν αυτή η φωτογραφία να γίνει αφορμή για ένα αφιέρωμα στη μητέρα μου ή μάλλον στους γονείς μου, που χάρη στην ίδια οικονομική κατάσταση που επικρατούσε και τότε πριν 60 χρόνια, κάποια τρένα είχαν πάρει τον έναν μακριά από τον άλλον!!
Τώρα , όπως καταλάβατε, πάει να τον συναντήσει ψηλά στους ουρανούς!

-Μπαμπά ελπίζω να θυμάσαι ποια ήταν τα αγαπημένα της λουλούδια, γιατί δεν σε σώζει κανένα τρένο !!!!!
Λυπάμαι , αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω, γιατί δεν μου το είχε πει ποτέ!!
Αν βρεις τα σκούρα , αφιέρωσε της το αγαπημένο της τραγούδι!!!!!
Αυτό το ξέρω καλά, μ αυτό μεγάλωσα!!!!

https://www.youtube.com/watch?v=iJI-HamuntI

Α, κι αυτό.
Δεν λέει για τρένα, αλλά το αγαπούσε πολύ , το ίδιο κι εγώ .
https://www.youtube.com/watch?v=OfbHLe5Ecgg




Αυτά τα λίγα φίλοι μου για να συνεχιστεί το παιχνίδι!
 Μαρίνα , εύχομαι να σου αρέσει η εικόνα που διάλεξα για σένα και να σε εμπνεύσει να γράψεις την ιστορία σου!!


ΕΙΜΑΙ ΑΕΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ.

0
0

Πέρασαν κιόλας 40 και μέρες και δεν ήσουν εδώ να μου πεις αν τα έβρασα καλά, αν έβαλα τη σωστή ζάχαρη, αν καβούρντισα αρκετά το σουσάμι και το αλεύρι, αν έβαλα αρκετά καρύδια.
Δεν ήσουν εδώ να δεις ότι τα έκανα μόνη μου αυτή τη φορά χωρίς τη δική σου επίβλεψη, βλέποντας τη συνταγή στο ίντερνετ που τόσο αμφισβητούσες .

Έκανα και μια αλλαγή.
Αντικατέστησα το καβουρδισμένο αλεύρι με τριμμένο στραγάλι.
Είμαι σίγουρη ότι δεν το γνώριζες αυτό και δύσκολα θα σε έπειθα να το δοκιμάσεις .

Δεν ήσουν εδώ κι εγώ έκανα για πρώτη φορά κόλλυβα μαμά. 
Κόλλυβα για σένα, για τις σαράντα μέρες και δεν πιστεύω ακόμα ότι δεν είσαι πια εδώ .

Από βραδύς έβρεξε και δεν ήσουν εδώ να μου πεις το πρωί που ξεκίνησα για την εκκλησία και είχε ψύχρα, να βάλω κάλτσες και ζακέτα κι εγώ να σου πω ότι πέρασα τα 60 κι εσύ ακόμα μου λες πώς να ντυθώ. 

Δεν ήσουν εδώ να δεις ότι τα φόρεσα. 
Και κάλτσες και ζακέτα κι ας έσκασα μετά. 




Μαμά μου λείπεις.
Κάθε πρωί που κατεβαίνω στο σπίτι σου για να ανοίξω τα παράθυρα και να ανάψω το καντηλάκι σου.
Κάθε μεσημέρι που ετοιμάζομαι να μαγειρέψω και σκέφτομαι τι φαγητό να κάνω που να μπορείς να το φας κι εσύ. 
Κάθε απόγευμα που είμαι ελεύθερη πια να πάω μια βόλτα και νομίζω ότι με χρειάζεσαι.
Κάθε βράδυ όταν ακούω το Γιάννη να κλειδώνει την πόρτα και θέλω να του φωνάξω να περιμένει να κατέβω για άλλη μια φορά να δω αν είσαι καλά.
Μαμά μου λείπεις. 


Θυμάσαι ποιον πίνακα σου είχα δείξει ότι θα πάω στην έκθεση του συλλόγου;
Άλλαξα γνώμη.
Έστειλα αυτόν και τον συνόδεψα με το τραγούδι, Είμαι αϊτός χωρίς φτερά, γιατί αυτό ήταν το θέμα της έκθεσης.
Έργα αφιερωμένα στους μεγάλους Έλληνες μουσικούς, Μάνο Χατζηδάκι και Μίκη Θεοδωράκη.

Αν και μέχρι τελευταία στιγμή έλεγα να μην πάρω μέρος, αποφάσισα να στείλω αυτόν και να σου τον αφιερώσω, γιατί σου άρεσε το συγκεκριμένο τραγούδι.

 Έτσι θεωρούσες τον εαυτό σου.
Αετό χωρίς φτερά .
Ήσουν αετός μαμά αλλά με φτερά μεγάλα και δυνατά και δεν το καταλάβαινες.

Κατάφερες πράγματα που δεν καταφέρνουν άνδρες.
Πάλεψες πολύ στη ζωή σου αλλά το τέλος σου ήταν ειρηνικό , κοντά σε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα.

Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών , ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά .




Θυμάμαι την τελευταία εβδομάδα που κοιμόμουν μαζί σου στο κρεβάτι.
Έψαχνες με το χέρι σου το βράδυ να πιάσεις το δικό μου κι εγώ σου έλεγα, μη φοβάσαι εδώ είμαι εγώ, δεν σ αφήνω.


Σ ευχαριστώ γι'αυτά που μου έμαθες μαμά.

Να πιστεύω ότι ο Θεός κανέναν δεν αφήνει.
Να αγωνίζομαι και να μη το βάζω κάτω.
Να μην αφήνω για αύριο αυτό που μπορώ να κάνω σήμερα.
Να περπατάω με το κεφάλι ψηλά .
Να είμαι φιλόξενη και να μοιράζομαι και το φαΐ μου ακόμα.


Χωρίς να ξέρεις γράμματα, μου δίδαξες πολλά, με τον τρόπο σου.
Κράτησα βέβαια όλα όσα ήθελα, γιατί σε πολλά δεν συμφωνούσαμε άλλωστε.

Έχω ξεχάσει όσα με στεναχώρησαν μαμά.
Θυμάμαι μόνο τα καλά.

Εσύ έκανες το χρέος σου μαμά, όπως πίστευες καλύτερα, τώρα είναι η σειρά μας.


                                                     Αναπαύου εν ειρήνη .

ΜΕΘΥΣΜΕΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ!

0
0



Καλό μήνα φίλες και φίλοι μου.
Μετά από ένα πολύπαθο καλοκαίρι , επιστρέψαμε στη βάση μας.
Εύχομαι ο Σεπτέμβριος να είναι καλύτερος , όπως κι ο χειμώνας που θα ακολουθήσει και να μη γευτούμε τα αποτελέσματα των πυρκαγιών, με πλημμύρες αυτή τη φορά.


Είπα να σας κεράσω ένα γλυκάκι για να πάνε κάτω τα φαρμάκια .


Ένα εύκολο γλυκό με λίγα υλικά .
Ίσως να το ξέρετε, αλλά εγώ λέω να σας πω τη συνταγή .
Λέγονται μεθυσμένα και γίνονται 2 τέτοια ταψιά.

Τα υλικά .
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
1 μπέικιν
2 βανίλιες
2 ποτήρια σπορελαιο
1 κουτάκι μπύρα
1 κουταλιά ζάχαρη
Αρκετά καρύδια για τη γέμιση
Ινδικάρυδο για επικάλυψη

Για το σιρόπι
3 ποτήρια ζάχαρη
3 ποτήρια νερό
Τα βράζουμε μαζί για 5 λεπτά και το αφήνουμε να κρυώσει .

Σε μια λεκανιτσα ανακατεύουμε το σπορέλαιο με την μπύρα και προσθέτουμε σιγα σιγα το αλευρι μεσα στο οποίο έχουμε βαλει την ζαχαρη, τη μια κουταλιά , το μπέικιν και τις βανίλιες.
Μπορεί να περισσέψει λίγο αλεύρι, γι'αυτό καλό είναι τα παραπάνω υλικά να τα ανακατέψουμε στην πρώτη δόση αλεύρι που θα βάλουμε.
Η ζύμη  πρέπει να είναι μαλακιά.
Πλάθουμε μπαλάκια όλη τη ζύμη.



Μετά ανοίγουμε στην παλάμη μας ένα ένα μπαλάκι και βάζουμε μέσα μια κουταλιά τριμμένο καρύδι. 
Κλείνουμε πάλι σε μπαλάκια και τα αραδιάζουμε σε ταψί. 
Τα ψήνουμε στους 180 με 200 βαθμούς 30 με 45 λεπτά αναλόγως πόσο δυνατός είναι ο φούρνος μας. 
Μόλις τα βγάλουμε από το φούρνο ρίχνουμε από πάνω το σιρόπι που πρεπει να εχει κρυώσει εν το μεταξύ. 
Σε λίγη ώρα τα γυρίζουμε από την άλλη και τα αφήνουμε να το πιούν όλο. 
Όταν κρυώσουν καλά τα σκεπάζουμε με το ινδικάρυδο. 


Αν έχετε βέβαια και βοηθό όπως είχα εγώ την Ευγενούλα, θα τελειώσετε στο αψε σβήσε 😂😂


Εδώ τα χεράκια της τα γλυκά.
Δεν χρειαζόμαστε πλάστη, η Ευγενούλα έκανε τα δικά της😂😂🤣🤣


Εδώ ξεδιαλεγει τα φυλλα του μαϊντανού για τα φασολάκια  και δεν παρέλειψε να βάλει και λίγα στο δικό της κουλουράκι.

Όπως καταλαβαίνετε δεν κατάφερα να κάνω κατασκευές εφέτος, εκτός κάποια απλά πράγματα για να πάρω μέρος στον 3ο καλοκαιρινό μαραθώνιο που διοργανώνει η Άννα ή ντουλαπάκι.
Στη σελίδα της in my closet https://mobile.facebook.com/inmyclosetblog/?tsid=0.6873340461315085&source=result
μπορείτε να δείτε όλες τις συμμετοχές .

Διάβασα αρκετά βιβλία κι έλυσα άπειρα soudokou στο κινητό .
Τί άλλο μπορείς να κάνεις μεσημέρι και βράδυ δίπλα στην κοιμισμένη εγγονή ;

Με λίγα λόγια έγινα φρεσκαδούρα από την πολύ ξάπλα 😂🤣

Με λίγα λόγια δεν άντεχα να μη ξαπλώσω .
Πού την έχουν κρυμμένη τόση ενέργεια τα παιδιά , μου λέτε;

Εδώ κάνουν ένα time out για να συνεχίσουν δριμύτερες σε λίγο.🤣🤣🤣🤣




Δεν παραπονιέμαι, δόξα το Θεό , απολαμβάνω το μεγάλωμα τους.

Όσο μου επέτρεπε ο χρόνος μου και το σήμα του κάμπιγκ περνούσα από όσα σπιτάκια "εφημέρευαν "😊😊

Θα μπούμε στο ρυθμό μας και στις δημιουργίες μας.

Να  είμαστε καλά και του χρόνου με υγεία.


ΔΡΙΣΤΕΛΑ ή ΝΕΡΟΤΡΙΒΗ

0
0

Τί είναι η δριστέλα, ξέρετε ;
Εγώ την γνώρισα πριν μερικά χρόνια σε ένα ταξίδι και την είχα συνέχεια στο μυαλό μου.



Κι επιτέλους, την Παρασκευή  που μας πέρασε, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τους φίλους μας στον Περδίκα Κοζάνης, τον Βαγγέλη και τη γνωστη μας Γιούλα και όλοι μαζί να παμε στη δριστελα στο Μικρολίβαδο Γρεβενών.

Σάββατο πρωί πρωί ξεκινήσαμε και σε μια ώρα από τον Περδίκα φτάσαμε για να  αφήσουμε στα δροσερά νερά της τις φλοκάτες και τις κουβέρτες μας να πλυθούν.



Η μέρα ήταν ζεστή,  ότι έπρεπε για πλύσιμο, είχε κι ένα ελαφρύ αεράκι απαραίτητο για το στέγνωμα.

Μη βλέπετε που στεκόμαστε με το ξύλο πάνω από τη δριστέλα, είναι μόνο για τη φωτογράφιση.

Τη βαριά δουλειά την έκανα όπως πάντα οι Όσιοι .


Για του λόγου το αληθές .
Είναι ασήκωτες από το νερό αν και περίμεναν να στραγγίσουν καλά .

15 λεπτά είναι αρκετά για να πλυθεί μια φλοκάτη 3Χ3, μόνο με καθαρό τρεχούμενονερό χωρίς απορρυπαντικό.

Τα χρώματα ζωντάνεψαν κι έγιναν σαν μεταξένιες, τόσο μαλακές.


Σε λιγότερο από μία ώρα ήταν έτοιμες και απλωμένες στον ήλιο για να στραγγίσουν τα πολλά νερά για να μπορέσουμε να τις μαζέψουμε .


Έτοιμες να τις στρώσω στο χωριό και να παίζουν άφοβα οι μικρές μας επάνω.




Δεν μπορώ να σας μεταφέρω την ωραία μυρωδιά τους, την αφή τους και τον ήχο του νερού , που συμπληρώνει το όλο σκηνικό.


Και τώρα, όσο περιμένουμε να  στραγγίσουν τα πολλά νερά, ευκαιρία για ένα ουζάκι .


Στην υγειά σας παλικάρια.
Να είμαστε καλά να έρθουμε πάλι του χρόνου να πλύνουμε και τα υπόλοιπα.


Όσο εσείς παίζετε τάβλι και προσέχετε τις φλοκατες, εμείς πάμε μια βόλτα στο χωριό.


Λιγοστοί οι κάτοικοι τον χειμώνα σ αυτά τα μέρη.
Φροντίζουν όμως από τώρα να γεμίσουν τις αποθήκες με ξύλα για το τζάκι .


Η βρύση που τρέχει συνέχεια παγωμένο νερό , μας ξεδίψασε.


Στο κέντρο του μικρού χωριού βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, φυσικά κλειστή.
Από το απέναντι σπίτι όμως η κυρία Αρετή μας ρώτησε αν θέλουμε να ανάψουμε ένα κεράκι και ήρθε τρέχοντας να μας ανοίξει.



Και δεν αρκέστηκε μόνο σ αυτό , ήρθε σε λίγο στη δριστέλα να μας ρωτήσει αν έχουμε να φάμε.
Ελληνική φιλοξενία !
Εμείς όμως γνωρίζοντας ότι δεν θα βρίσκαμε τίποτα στο χωριό είχαμε φροντίσει για την βρώση και την πόση μας.
Μας έφερε όμως αγγουράκι τουρσί και τριαντάφυλλο γλυκό, φτιαγμένα από τα χεράκια της.
Ο χειμώνας που περιμένουν ξέρει ότι θα τους απομονώσει για μήνες από τον έξω κόσμο και η κουβέντα μαζί μας ήταν χαρά γι αυτήν.




Αντίο Μικρολίβαδο, εις το επανιδείν και του χρόνου, πρώτα ο Θεός.
Δείτε στο διαδίκτυο πόσο όμορφο μέρος είναι .

Μια στάση για καφέ στο δρόμο σε ένα φανταστικό ξενοδοχείο το LA MOARΑ,
που θα πει ο μύλος στα Βλάχικα .
Οι ιδιοκτήτες με πολύ μεράκι και γούστο το διακόσμησαν με πολλά υλικά από τη φύση.
Αξίζει να το επισκεφθήτε έστω και από το διαδίκτυο.

https://m.facebook.com/lamoarahotel/


Μπορεί να κάναμε 600 + χιλιόμετρα, αλλά το ευχαριστηθήκαμε .
Βαγγέλη και Γιούλα σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία σας και για την παρέα στην δριστέλα.

Του χρόνου θα πάμε ακόμα πιο οργανωμένοι.

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΆΣΠΡΟΥ-ΜΠΕΖ

0
0

Άσπρο με θες;
Σε θέλω. 


Μπεζ με θες;
Yes I do!

Η Ιωάννα βοηθάει στη φωτογράφιση .

Ωραία λοιπόν, τα μιλήσαμε τα συμφωνήσαμε εμείς κυρία Ρένα μας.


Τί εγινε βρε παιδιά;
Έχασα επεισόδια;


Ποια βρήκατε και ποια συμφωνήσατε ;


Θελουμε να μας ενώσεις για πάντα.
Βαρεθήκαμε να είμαστε κλεισμένα τόσα χρόνια μέσα στα συρτάρια .


Όταν λέτε να σας ενώσω για πάντα , τί εννοείτε;
Να σας παντρέψω ;


Πες το κι έτσι.


Τότε πες το κι έγινε.
Κι έσονται τα δύο εις μαξιλάρι ένα .


Τί ένα δλδ , δεν λες καμιά εικοσαριά ;


Κάνε τη δουλειά σου εσύ και μη σε νοιάζει πόσα είμαστε.

Μαξιλάρες για το πάτωμα. 

Καλά καλά, θα κάνω ομαδικό γάμο να μου βγει και πιο φθηνά 😊😊😊


Σας ενώνω λοιπον με τα δεσμά της ραπτομηχανής κι άντε και καλούς απογόνους .



Σίγουρα θα υπάρξουν απόγονοι, γιατί τα συρτάρια σου δεν άδειασαν, γεμάτα είναι ακόμα .


Για στηθήτε τώρα για τις παραδοσιακές φωτογραφίες παρακαλώ.


Από δω η νύφη κι ο γαμπρός κι από δω οι κουμπάροι.


Οι συμπέθεροι, τα παρανυφάκια, τα ξαδέρφια κι όλο το υπόλοιπο σόι.


Αυτά είναι τα καλοκαιρινά μου μαξιλαράκια που έγιναν κατόπιν προτροπής τους.
Μπεζ βαμβακερό ύφασμα με άσπρες δαντέλες και άσπρο ύφασμα με μπεζ δαντέλες αντίστοιχα.

Πολλά μικρά πετσετάκια αξιοποιήθηκαν με αυτόν τον τρόπο.
Από ιδέες το πιντερστ άλλο τίποτα.
Τα υπόλοιπα περιμένουν τη σειρά τους.
Έχω κατά νου διάφορες εκδοχές που θα υλοποιηθούν λίαν συντόμως .


Δεν παρουσιάστηκαν στην ώρα τους και τώρα που ήρθε η ώρα να βάλω τα χειμωνιάτικα, είπα να τα φωτογραφίσω και να σας τα δείξω μη μείνουν παραπονεμένα.


Βέβαια έτσι τακτοποιημένα είναι για ελάχιστη ώρα.
Μόλις περάσει ο τυφώνας Ιωάννα ή ο τυφώνας Ευγενία, αλλού παπάς κι αλλού τα ράσα.



Και μια και μιλάμε για τα αγαπημένα μου μαξιλάρια, να σας δειξω άλλο ένα που το έφτιαξε με τα χεράκια της και μου το έστειλε η διαδικτυακή μας φίλη Μία.

Μία μου σ ευχαριστώ πάρα πολύ .
Σαν να ήξερες ότι μου αρέσουν τα μαξιλάρια .
Το λάτρεψα και θα φτιάξω κι άλλα τέτοια μαξιλαροσπιτάκια για να παίζω με τις εγγονές μου.




Αν έχετε κι εσείς μικρά πλεκτά ή κεντήματα, βρείτε τρόπο να τα βγάλετε από την αφάνεια πριν επαναστατήσουν .

Να είστε καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα .

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ!!!

0
0

Μη κλαίς αγαπημένη μου, σε ένα χρόνο θα είμαι πίσω ό,τι κι αν γίνει .
_ Βουβό κλάμα .
_ Το ξέρεις οτι προσπάθησα πολύ να βρω δουλειά για να μπορέσουμε να στήσουμε το σπιτικό μας, αλλα στάθηκε αδύνατο να βρω κάτι άλλο εκτός από πακετάς.
Πακετάς με 3 πτυχία δε λέει. 
Θα μιλάμε συνέχεια στο Skype .

_ κούνημα του κεφαλιού και βουβό κλάμα. 

_Α! Ένα μπαλόνι!
Θα ξέφυγε από κανένα παιδάκι. 
Ας το κρατήσουμε μήπως έρθει να το ψάξει. 



_ Γελάς; αγαπημένη μου γελάς;
Το μπαλόνι σε έκανε να γελάσεις ή κάτι άλλο:

_Το μπαλόνι μου θύμισε μια ιστορία και το θεώρησα σημαδιακό .
Αν θέλεις να σου την πω.
Αφορά τον παππού μου και τη γιαγιά μου λίγο πριν παντρευτούν, δλδ πριν 60 και κάτι χρόνια.

_ Είμαι όλος αυτιά για να ακούσω τί ήταν αυτό που σε έκανε να γελάσεις .

_Όπως τώρα έτσι και τότε ο κόσμος έψαχνε για δουλειά άδικα στην πατρίδα του.
Έπαιρναν λοιπόν τον δρόμο για την ξενιτιά χωρίς γνώσεις, χωρίς ξένη γλώσσα, χωρίς καν να ξέρουν πού θα τους πάνε.
 Όπως τώρα έτσι και τότε η Ελλάδα έδιωχνε τα νιάτα , έτρωγε τα παιδιά της , όπως λέμε.
Τότε το εργατικό δυναμικό και τώρα τους επιστήμονες.
 Ανάμεσα στους πολλούς ήταν κι ο παππούς μου, παλικαράκι τότε, που αποφάσισε να φύγει για μια καλύτερη ζωή.
Η γιαγιά μου, νέα κοπέλα κι αυτή, φοβόταν ότι θα τον έχανε για πάντα, αφού ο τρόπος επικοινωνίας ήταν μόνο η αλληλογραφία κι αυτή λιγοστή κι επικίνδυνη, αφού οι γονείς της δεν γνώριζαν για τον πλατωνικό έρωτα τους .
Ο αγαπημένος της , της έδωσε υπόσχεση ότι σε ένα χρόνο ακριβώς θα την συναντούσε  στο ίδιο σημείο, στο γνωστό τους παγκάκι.
Θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να βρίσκεται εδώ, αρκεί να τον περίμενε κι αυτή!!!
Ο φόβος του ήταν μήπως θελήσουν να την παντρέψουν οι γονείς της.

_ Έφυγε λοιπόν και μετρούσε τις μέρες η γιαγιά μου κι έτρεμε το φυλλοκάρδι της μη τυχόν και περάσει την πόρτα του σπιτιού τους η κυρά Ολυμπία, η προξενήτρα του χωριού.
Όπου πήγαινε η κυρά Ολυμπία  ή  κυρά Κυκλωπία, όπως αλλιώς την έλεγε , γιατί έβλεπε μόνο από το ένα μάτι, δεν έφευγε αν δεν πάντρευε αυτούς που είχε αποφασίσει ότι ταιριάζουν μεταξύ τους!!!

Οι μέρες και οι εβδομάδες πέρασαν, πλησίαζε να συμπληρωθεί ο χρόνος, είχε μάθει κι  από τα νέα που κυκλοφορούσαν στα χωριά ότι είχε βρει δουλειά ο Δημητρός της και ήλπιζε ότι τελείωναν τα βάσανα της όπου να ναι!!

Έλα όμως που είχε άλλα σχέδια η κυρά Κυκλωπία, μπαρντόν , η κυρά Ολυμπία ήθελα να πω.
Αφού πάντρεψε τις φιλενάδες της, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα της κι ένα πρωί κατέφθασε στο σπίτι τους με την ελπίδα να την παντρέψει κι αυτή.

Οι γονείς της δέχτηκαν να δουν τον γαμπρό που είχε καλές συστάσεις και καλή δουλειά κι ορίστηκε η μέρα της συνάντησης την ημέρα που συμπληρωνόταν ο χρόνος!!!!
Την ημέρα του ραντεβού τους δλδ!!!
Η απελπισία της ήταν μεγάλη όπως καταλαβαίνεις, αλλά δεν μπορούσε να φέρει καμία αντίρρηση.

Μια εβδομάδα πιο μπροστά βοήθησε την μάνα της στις δουλειές για την προετοιμασία του σπιτιού και των γλυκών, αλλά από μέσα της προσεύχονταν να γίνει κάτι και να μη δεχτούν οι γονείς της!!

Έτσι κι έγινε.
Ήρθε ο γαμπρός με την κυρά Κυκλωπία κι αφού έκαναν τα δέοντα με τα κεράσματα, ρώτησε ο πατέρας της για τη δουλειά του γαμπρού και τον τόπο του.

Αυτό το είχε παραλήψει σκόπιμα η προξενήτρα!!!
Ο γαμπρός έμενε στην Αμερική και ήρθε για να πάρει κοπέλα από τα μέρη τους.

Ήλπιζε η κυρά Ολυμπία ότι θα τους θάμπωνε με τα πλούτη του και θα έδιναν τα χέρια, για να πάρει κι αυτή το μπαξίσι της.

Ευτυχώς όμως που ο πατέρας της δεν ήθελε να αποχωριστεί την μονάκριβη του κι αφού ευχαρίστησε και τον γαμπρό και την κυρά Κυκλωπία, τους ξεπροβόδισε με το καλό , για να μην πέσουν και στην δυσμένεια της.

Μέχρι να μπει μέσα πάλι ο πατέρας της, η γιαγιά μου είχε πετάξει τα καλά της παπούτσια, είχε βάλει τα παλιά κι αφού βγήκε κρυφά από την πίσω πόρτα, έτρεχε να πάει στο πολυπόθητο ραντεβού!

Ο ήλιος κόντευε να βασιλέψει και οι σκιές από τα δέντρα δημιουργούσαν ένα παράξενο σκηνικό!!
Το παγκάκι τους άδειο!!!

Ήρθε και δεν την βρήκε, δεν ήρθε:

Κάθισε αποκαμωμένη κι απελπισμένη στο παγκάκι, μαζεύτηκε ένα κουβάρι κι όπως ήταν άυπνη τόσες μέρες από την αγωνία, την πήρε ο ύπνος!!!!!

Όταν άνοιξε τα μάτια της το πρώτο πράγμα που είδε μπροστά της , ήταν τρία κόκκινα μπαλόνια!

Το σύνθημα τους!

Το θυμήθηκε αμέσως!!

Το ένα σήμαινε, ΗΡΘΑ!
Το άλλο, ΒΡΗΚΑ ΔΟΥΛΕΙΑ!!
Και το τρίτο ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!!!!!

Δυο χέρια την έσφιξαν ξαφνικά και ο ήλιος έλαμψε ξανά!!!!!

Περιττό να σου πω ότι πήγαν χέρι χέρι στους γονείς της, χωρίς φόβο να μη τους δει κανείς πια κι αφού τη ζήτησε από τον αποσβολωμένο πατέρα της, όρισαν και την ημερομηνία του γάμου τους!!!

Αν και θα έφευγε κι αυτή μαζί του, δέχτηκαν οι γονείς της γιατί σκέφτηκαν ότι η Ευρώπη είναι πιο κοντά από την Αμερική που ήθελε ένα μήνα με το καράβι για να φτάσεις!!!!

_Όπως καταλαβαίνεις, θεώρησα καλό οιωνό το κόκκινο μπαλόνι γιαυτό και γέλασα!!!
Λυπάμαι που σε στεναχώρησα με τα κλάματα μου, εμείς τουλάχιστον θα μιλάμε κάθε μέρα μέσω Skype.
Να πας με το καλό κι εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έχουμε κι εμείς την ίδια πορεία με τους παππούδες μου.

Πάμε τώρα να τους χαιρετίσεις και να τους πούμε για το κόκκινο μπαλόνι που βρήκαμε στο πάρκο!!

_Σε ένα χρόνο λοιπόν αγαπημένη μου, ραντεβού στο παγκάκι μας με τρία κόκκινα μπαλόνια!!!!

_Δεν πιστεύω να ζει ακόμα η κυρά Κυκλωπία:
Να κοιμάμαι ήσυχος:


Με την ιστορία αυτή συμμετέχω κι εγώ στη Φωτογραφική σκυτάλη # 2  που διοργανώνει η Mary Pertax από τη "Γήινη Ματιά " .

Τη δική μου σκυτάλη την παρέλαβα από την Μαριάννα, Ονειρόκοσμος, με μια φωτογραφία που μου θύμισε μια παρόμοια ιστορία που είχα ακούσει κάποτε κι επειδή το ζήτημα της μετανάστευσης των νέων μας πονάει πολύ, σκέφτηκα να σας την πω!!!!!


Τη σκυτάλη παραδίδω στην Έλενα, Fairlena κι ελπίζω να της δώσει την έμπνευση να γράψει κάτι παραμυθένιο!!!!!!




Μαίρη μου σ ευχαριστούμε για το ωραίο παιχνίδι !!!!!
Να είστε όλοι κι όλες καλά και καλή συνέχεια!!!!!






CUP CAKES χωρίς θερμίδες!!

0
0

Να σας τρατάρω ένα cup cake?
Δεν έχει θερμίδες, πάρτε το και στολίστε το άφοβα .


Όταν είστε πολύ κουρασμένοι, σταματάτε για να ξεκουραστείτε ;

Εμένα αυτό που με ξεκουράζει είναι να κάνω κάτι άλλο, δλδ μια κατασκευή.
Και η πιο ξεκούραστη κατασκευή για μένα είναι αυτή που γίνεται με ένα κομματάκι ύφασμα, μια κλωστή και μια βελόνα.

Και αν έχω  και την κατάλληλη παρέα , παίρνω δύναμη για να συνεχίσω ακάθεκτη.

Μόλις είδα την πρόσκληση της Αννούλας,  Το ντουλαπάκι ντε, να μαζευτούμε στην κουζινούλα της για να φτιάξουμε Χριστουγεννιάτικα  στολίδια για φιλανθρωπικό σκοπό,
Δρόμοι ζωής  δήλωσα φυσικά αμέσως συμμετοχή.

Στην κουζινούλα κι επάνω στο τραπέζι της Αννούλας, μας περίμεναν υφασματάκια, πατρονάκια, κλωστές, βελόνες κι ό,τι άλλο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τις δημιουργίες μας.





Στο τραπέζι υπήρχαν τα υλικά, στον πάγκο όμως της κουζίνας άρχισαν να συγκεντρώνονται κάθε λογής λιχουδιές.
Κάθε φορά που χτυπούσε το κουδούνι κι άνοιγε η Αννούλα, γέλια , φιλιά και μια καινούργια λιχουδιά για τον πάγκο .


Να μη κάνουμε κι ενα διάλλειμα για να τσιμπήσουμε κάτι βρε παιδιά;


Κι επειδή τα διαλείμματα ήταν πολλά, γράψαμε και τα ονόματά μας στα πιατάκια 😁😁😁😁😁😁


Τα ψαλίδια και οι βελόνες πήραν φωτιά .


Και να ο πρώτος  καρπός του κόπου μας.
Δείτε εδώ πώς γίνεται.

https://youtu.be/PIjy20jKWo4


Και γεμίζει ο δίσκος σιγά σιγά .


Και συνεχίζουμε δυναμικά .


Η Κατερίνα ανέλαβε το δύσκολο έργο της ζεστής σιλικόνης και της συναρμολόγησης των κομματιών που ράβαμε.


Κι δίσκος γεμίζει. ...



......και γεμίζει και χρειάζεται και δεύτερος.


Μπράβο Κατερίνα, τα κόλλησες τέλεια και είναι έτοιμα για να ταξιδέψουν στην Αθήνα .
Θα τα βρείτε στο παζάρι των Δρόμων ζωής.
https://m.facebook.com/events/560733897730067?acontext=%7B"ref"%3A"3"%2C"action_history"%3A"null"%7D&aref=3

Θα βρεθούμε και σε άλλα workshops, κορίτσια, γιατί είναι η εποχή των παζαριών και οι ανάγκες πολλές.

Ας επισκεφθούμε τα παζάρια για να προμηθευτούμε χειροποίητες δημιουργίες και να βοηθήσουμε με αυτόν τον τρόπο τον σκοπό για τον οποίο γίνονται .

Να είστε καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα. 

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ και πέντε αισθήσεις.

0
0
Δες τα πυροτεχνήματα!
Άκου τον φλοίσβο της θάλασσας !
Μύρισε το φρεσκοψημένο καλαμπόκι !
Γεύσου τους τραγανιστούς λουκουμάδες !
Άγγιξε απαλά το δυνατό του χέρι και νιώσε πόσο είναι τρυφερό.
Εμπιστεύσου  κι άφησε τον να σε οδηγήσει για άλλα τόσα χρόνια!


Αν μου έλεγε κάποιος να περιγράψω το φθινόπωρο, θα το περιέγραφα με τις 5 αισθήσεις κι ένα συναίσθημα.

Φθινόπωρο για μένα είναι ο Σεπτέμβρης και Σεπτέμβρης είναι η Έκθεση.
Η ΔΕΘ, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Κάθε Σεπτέμβρη νοερά βλέπω, ακούω, μυρίζω, γεύομαι κι αισθάνομαι όλα όσα έζησα σαν έφηβη δουλεύοντας 6 χρόνια σε διάφορα περίπτερα της λαϊκής τέχνης .
(λέτε να μου έμεινε από τότε το κουσούρι ;😂😂)
Τότε η Έκθεση διαρκούσε 3 εβδομάδες .
Ήταν μεγάλη γιορτή για την πόλη μας.
Σε όποιο σημείο κι αν ήσουν, μπορούσες να δεις τα πυροτεχνήματα  που φώτιζαν τον ουρανό.
Ανεβαίναμε στις ταράτσες των σπιτιών και σε κάθε ένα που έσκαζε και μας έλουζε με τα πολύχρωμα αστεράκια του, άκουγες ένα παρατεταμένο ααααααααα!

Έστηναν το Λούνα παρκ, με κυρίαρχο στοιχείο τη ρόδα που μας ανέβαζε ψηλά, πολύ ψηλά .
Τόσο ψηλά που νομίζαμε θα ακουμπούσαμε τον ουρανό .

Ακροβάτες μας άφηναν με το στόμα ανοιχτό και η καρδιά μας χτυπούσε με αγωνία μέχρι να προσγειωθούν ασφαλείς.

Κλόουν μας έκαναν να γελάμε συνέχεια .

Αγαπημένες μας λιχουδιές ήταν τα καλαμπόκια και οι λουκουμάδες .
Κι όταν πια αργά έσβηναν τα φώτα, πιανόμασταν από το χέρι και με τα πόδια γυρίζαμε στα σπίτια μας περπατώντας δίπλα στη θάλασσα ακούγοντας τον φλοίσβο της που έσκαγε στα μπλόκια.

Τα υπόλοιπα τα καταλαβαίνετε από την εικόνα.
50 χρόνια μαζί, από παιδιά .
Αφιερωμένο στον συνοδοιπόρο μου στη ζωή.

Γιατί τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά ;

Την ανάρτηση αυτή την είχα ετοιμάσει πέρισυ για να σας δείξω το τετράγωνο κομμάτι του πατσγουορκ , που αντιστοιχούσε στον 9ο μήνα.
Αν θυμάστε σας είχα μιλήσει για το πάπλωμα της ανταλλαγής
Πέρασε ο Σεπτέμβρης κι εγώ δεν είχα καταφέρει να κάνω την ανάλογη ανάρτηση.
Και είπα θα το αναρτήσω τον φετινό.
Πέρασε κι αυτός λόγω πολλών υποχρεώσεων και θα πήγαινε για τον επόμενο αν δεν ερχόταν  η Μαρία Νικολάου από το μπλογκ της Το κείμενο να μας προτείνει να γράψουμε κάτι για το φθινόπωρο .
Έτσι,  αν και τελευταία, σκέφτηκα να σας πω λίγα πράγματα για το δικό  μου φθινόπωρο, για τον δικό μου Σεπτέμβρη.

Μαράκι μου, έτοιμη η δική μου φθινοπωρινή συμμετοχή, έστω και λίγο πριν λήξει το δρώμενο.





ΧΑΜΕΝΑ ΌΝΕΙΡΑ

0
0






Λίγο ακόμα και θα φτάσει την καρέκλα που έβαλε εχθές το βράδυ κάτω από το παράθυρό της.
Μα πού είναι, αναρωτήθηκε ψάχνοντας με τις άκρες των δαχτύλων των ποδιών της.
Από αυτό το παράθυρο έχει πηδήξει πολλές φορές χωρίς καρέκλα, τώρα τί έπαθε και φοβάται;
Διστάζει γιατί ένα στραβοπάτημα θα σημαίνει την στέρηση της ελευθερίας της για πάντα. 
Δυο ζευγάρια μάτια παρακολουθούν τις κινήσεις της. 
Επιτέλους ακούμπησε στην καρέκλα και κατέβηκε. 
Κάθησε χαμηλά και περίμενε. 
Καταλάβαινε ότι πλησιάζουν από τις ανάσες τους.
Δυο υγρές μύτες την ακούμπησαν τρυφερά. 
Έβαλε το χέρι στην τσέπη και τους έδωσε από μια λιχουδιά. 
Ύστερα πήρε το βαλιτσάκι της και ξεκίνησε για την αυλόπορτα. 
Τα αγαπημένα της σκυλιά την ακολούθησαν αθόρυβα κουνώντας την ουρά τους όπως τους είχε μάθει καιρό τώρα. 
Άνοιξε σιγά σιγά και τους είπε ψιθυριστά πως θα πάει να τους φέρει κι άλλες λιχουδιές. 
Αυτά κούνησαν τις ουρές τους και κάθισαν στα πίσω πόδια.
Θα την περίμεναν υπάκουα μέχρι να γυρίσει. 
Έτσι τους είχε μάθει για να την βοηθήσουν άθελά τους στο φευγιό της.
Άνοιξε το βήμα της και κατηφόρισε από τον χωματόδρομο για να κόψει δρόμο. 
Το σκοτάδι ήταν πικνό αλλά ήξερε τον δρόμο καλά. Εξάλλου είχε φροντίσει να απομακρύνει από μέρες όσα εμπόδια πιθανόν να την έκαναν να σκοντάψει και να πέσει. 
Ο κόμπος στον λαιμό της δεν έλεγε να φύγει. 
Διέκρινε ενα μαύρο όγκο στο σκοτάδι,  ήλπιζε να ήταν αυτός. 
Μια δέσμη φωτός διέσχισε το σκοτάδι. 
Ναι αυτός ήταν. 
Της έκανε σινιάλο με τα φώτα. 
Έτρεξε γρήγορα κι άνοιξε την πόρτα. 
Πέταξε το βαλιτσάκι της στο πισω κάθισμα και έπεσε με ανακούφιση στο μπροστινό. 
_ Έτοιμη ξάδερφε φύγαμε. 
_Πάμε πάμε, γιατί έτσι και μας ανακαλύψουν, χαθήκαμε. Πάει χαμένο το σχέδιο μας.
Ο καπετάνιος μας περιμένει.
Ηρέμησε κι άφησε μου το χέρι για να μπορέσω να οδηγήσω. 
Από την ημέρα που της ανακοίνωσαν τα αδέρφια της οτι ήρθε η ώρα της αποκατάστασης της, αναστατώθηκε η ζωή της.
Περίμενε ότι θα γινόταν κάποια στιγμή, αλλά όχι τόσο νωρίς και σίγουρα όχι με αυτόν τον  μεγάλο άνδρα που τον διάλεξαν τα αδέρφια της γιατί σκόπευαν να συνεταιριστούν μαζί του.
Τα όνειρα της ήταν αλλα. 
Να γίνει δασκάλα να παντρευτεί αυτόν  που θα αγαπούσε και να έκαναν πολλά παιδιά. 
Αποφάσισε λοιπόν να το σκάσει και ζήτησε τη βοήθεια του αγαπημένου της  ξαδέρφου .
Ούτε κι αυτός συμφωνούσε με αυτόν τον γάμο γι'αυτό και δέχτηκε να την βοηθήσει. 
_Φτάσαμε Αρετούλα.
Πάρε το βαλιτσάκι σου και πάμε. 
Η φωνή του την επανέφερε στην πραγματικότητα. 
Δεν μπορούσε να μιλήσει από την αγωνία. Η γλώσσα της ειχε κολλήσει στο στόμα της.
Νόμιζε ότι παρακολουθούσε μια εκπομπή στην τηλεόραση, ότι όλα αυτά δεν αφορούσαν την ίδια. 
Άραγε έκανε καλά που έφευγε;
Τί μέλλον την περίμενε σε ένα ξένο τόπο;
Άρπαξε με θάρρος το βαλιτσάκι της και πήδηξε από το αυτοκίνητο. 
Δεν ήταν καιρός για σκέψεις και πισωγυρίσματα. 
Έκανε το σταυρό της και προχώρησε προς το καΐκι. 
Πριν ανέβει, σταμάτησε και αγκάλιασε τον ξάδερφο της, ευχαριστώντας τον για όλα όσα έκανε γι'αυτή. 
Ήξερε ότι τον περίμεναν κι αυτόν δύσκολες ώρες καθώς  θα ήταν ο πρώτος που θα ανέκριναν τα αδέρφια της.
Τον φίλησε σταυρωτά κι ανέβηκε στο καΐκι. 
_ Σε ένα μήνα θα έρθω να σε βρω Αρετούλα, της υποσχέθηκε.
Μη φοβάσαι είσαι σε καλά χέρια. 
_Έλα από δω κόρη μου, της είπε ο καπετάνιος. 
Πρέπει να σε κρύψω. Θα σαλπάρουμε για Πειραιά σε δύο μέρες για να τους ρίξω στάχτη στα μάτια. 
Αν φύγουμε τώρα θα καταλάβουν ότι είσαι μαζί μου και θα μας κυνηγήσουν. 
Το πρωί που θα καταλάβουν οτι λείπεις, η πρώτη τους δουλειά θα  είναι να κατέβουν στο λιμάνι και να ψάξουν όλα τα καΐκια. 
_Και δεν θα με βρουν καπετάν Βασίλη αν ανέβουν και σ αυτό;
_ Δεν θα σε βρουν όσο κι αν ψάξουν. 
Πριν από χρόνια έφτιαξα μόνος μου αυτή την κρύπτη και δεν το είπα ποτέ σε κανένα. 
Σαν παλικάρι κι εγώ αγάπησα μια κοπέλα,  μ αγάπησε κι αυτή θαρρώ, αλλά οι δικοί της δεν ήθελαν να πάρει ναυτικό.
Ετοίμασα κι εγώ την κρύπτη για να την φυγαδεύσω.
Θα πηγαίναμε για λίγες μέρες σ ένα άλλο νησί κι όταν θα γυρνούσαμε θα μας πάντρευαν αναγκαστικά. 
Την περίμενα την συγκεκριμένη νύχτα και την επόμενη και όλες τις επόμενες  νύχτες, για ένα μήνα συνέχεια. 
Δεν ήρθε ποτέ. Θα συνέχιζα να περιμένω, αλλά έμαθα οτι οι δικοί της ετοίμαζαν το σπίτι για γάμο και κατάλαβα. 
Δεν είχα πια καμιά ελπίδα. 
_ Γιατί δεν ήρθε;
_Δεν ξέρω κόρη μου, ποτέ δεν θέλησα να μάθω αν αλλαξε γνώμη ή αν προσπάθησε να έρθει και την σταμάτησαν. 
_Εσύ δεν έκανες οικογένεια καπετάν Βασίλη;
_Όχι κόρη μου, μια φορά αγαπάει κάποιος. 
Παρακολουθούσα τη ζωή της από μακριά και χαιρόμουν που έβλεπα ότι περνούσε καλά με τον άνδρα της και με τα παιδιά που απόκτησαν.
Τα αγάπησα κι αυτά σαν δικά μου, γιατί ήταν κομμάτι δικό της.

Έλα τωρα να σε κρύψω γιατί οπου να'ναι ξημερώνει, θα ανακαλύψουν το φευγιό σου και θα έχουμε πανηγύρια. 
Έχει από όλα μέσα στην κρύπτη, νερό και φαγητό και στρώμα για να ξαπλώσεις. Σου έφερα και μερικά βιβλία για να περάσει ευχάριστα η ώρα σου.
Όταν φύγουν θα έρθω να ανοίξω να πάρεις αέρα και πάλι να κρυφτείς όμως. 
Όταν θα σαλπάρουμε κι απομακρυνθούμε από το νησί, τότε θα βγεις άφοβα. 
_Ευχαριστώ πολύ καπετάν Βασίλη. 
Σε εμπιστεύομαι σαν να ήσουν ο πατέρας μου.
Αν ζούσαν οι γονείς  δεν θα αναγκαζόμουν να το σκάσω.
Δεν θα με πάντρευαν ποτέ χωρίς τη θέληση μου.
_Κλειδώνω τώρα. 
Ηρέμησε και ξάπλωσε. 

Ο ήλιος στέλνει τις πρώτες του ακτίνες κι ο καπετάνιος καπνίζει σκεφτικός στο κατάστρωμα, περιμένει και μονολογεί. 
_Αχ Κατερίνα μου, ποιος θα το περίμενε ότι μετά από τόσα χρόνια θα έκρυβα την κόρη σου στην κρύπτη που ετοίμασα για σένα, για μας.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά για το κοριτσάκι σου και σου ορκίζομαι ότι θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου να την πάω σε ασφαλές μέρος. 
Και να είσαι σίγουρη οτι θα την βοηθήσω να γίνει δασκάλα όπως το ονειρεύεται. 
Στο πρόσωπο της βλέπω εσένα, την πρώτη και μοναδική μου αγάπη. 
Πέταξε το τσιγάρο του στη θάλασσα και κατέβηκε να ξαπλώσει λιγάκι. 
Η μέρα που ξημέρωνε θα ήταν πολύ μεγάλη και δύσκολη. 



Με αυτή την ιστορία, πήρα κι εγώ μέρος στο "Παίζοντας με τις λέξεις"
Μη φοβάστε δεν παράτησα τις κατασκευές, αλλά είπα να δοκιμάσω 😁😁😁😁
Βέβαια αναγκάστηκα να κόψω αρκετά στοιχεία γιατί ξεπερνούσα κατά πολύ τις 500 λεξεις.
Σαν είπα να γράψω , σταματημό δεν είχα.😊
Εδώ είναι με όλες τις λεπτομέρειες .

Ευχαριστώ κι εγώ πολύ τη Μαρία που 
διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία αυτό το δρώμενο  στο μπλογκοσπιτακι της το Χάρτινο καραβάκι..

Επισκεφθήτε το για να διαβάσετε τις 23 υπέροχες ιστορίες .
Την πρώτη θέση πήρε η άλλη Μαρία μας από το Το απάγκιομε τον Άριο Πάγο.

Ευχαριστώ κι όλους εσάς που με τιμήσατε με τους βαθμούς σας.

Να είστε όλοι καλά .


ΉΡΘΕ ΠΑΚΕΤΆΚΙ

0
0
Ήρθε και σε μένα ο  Άγιος Βασίλης η μάλλον ή Αγιοβασιλίτσα ή  αλλιώς Μία
Για τα γενέθλιά της η Μία κλήρωσε πολλά πακετάκια με υλικά χειροτεχνίας.
Μια από τις τυχερές ήμουν κι εγώ .


Τί υφασματάκια, τί κορδελίτσες και κουμπάκια, τί πλεκτά πετσετακια, τί σκουλαρίκια.....


Αυτόν τον γάτο τον λάτρεψα.
Σκέφτομαι πού και πώς να το αξιοποιήσω .


Τα υφάσματα αυτά μάλλον τα βλέπω για τσάντες .


Κι αυτό που θα μου είναι πιο χρήσιμο είναι αυτό το τετράδιο με το  χειροποίητο κάλυμμα.
Θα το κουβαλάω συνέχεια γιατί χρειάζομαι πλέον υπενθυμίσεις .

Μία μου σ ευχαριστώ πολύ .
Να είσαι καλά και καλές γιορτές.

ΔΩΡΟΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!

0
0
Κι άλλη Αγιοβασιλίτσα ή μάλλον κι άλλες Αγιοβασιλίτσες.
Τί έγινε ρε παιδιά;
Πήρε σύνταξη ο Άγιος Βασίλης;


Όχι, δεν πήρε, θα μου πείτε και πολύ σωστά.
Απλά στη μπλογκογειτονιά μας κυκλοφορούν και Αγιοβασιλίτσες εκτός από  τον Άγιο Βασίλη.

Άλλη μια Αγιοβασιλίτσα είναι και η Μαριλένα που διοργάνωσε όπως κάθε χρόνο τη Μυστική Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή δώρων κι έτσι έφτασε και σε μένα το πακετάκι από την Μαρία Νικολάου.

Σ ευχαριστώ πολύ Μαρία μου για τα ωραία χειροποίητα καλούδια που μου έστειλες.
Θαύμασα την πρωτότυπη κάρτα σου, μη σου πω ότι θα κάνω κι εγώ, τα υπέροχα αγγελούδια σου, που πήραν αμέσως θέση επάνω στην κουρτίνα,


το κηροπήγιο και τα δυο  μπουκαλάκια με τον σπάγκο.
Ευχαριστώ πολύ κι εσένα Μαριλένα μου για την διοργάνωση του παιχνιδιού.

Κι άλλο δωράκι από τη Μαριλένα.


Το είχα κερδίσει το καλοκαίρι για τα γενέθλια του μπλογκ της.
Μου το θύμισε η Μαριλένα, έστειλα τη διεύθυνση και να το!
Και πάλι σ ευχαριστώ πολύ Μαριλένα μου.



Έφτασαν και καρτούλες, πολλές καρτούλες με πρώτη πρώτη την κεντημένη της Ράνιας , μαζί κι ένας βολικός σελιδοδείκτης .
Ήδη πήρε τη θέση του στο βιβλίο που διαβάζω.
Σ ευχαριστώ πολύ Ράνια μου.


Της Σοφίας Γρηγοράτου, θα σας πω πιο κάτω ποιά είναι,


της Μαρία Άννας ,


του Giannis Pit.

Σας ευχαριστώ πολύ φίλοι μου που με θυμηθήκατε.
Και οι δικές μου είναι στο δρόμο .

Και πάνω που τελείωνα την ανάρτηση μου, χτυπάει το κουδούνι και να ο κούριερ με ένα πακέτο.
Αυτό δεν το περίμενα με τίποτα.

EGG BY S εδώ δείτε τη δουλειά της Σοφίας Γρηγοράτου που σας είπα πιο πάνω.





Φαντάζομαι ότι οι περισσότερες γνωρίζετε την Άννα ή ντουλαπάκι  inmycloset που διοργανώνει κάθε χρόνο Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή δώρων και υλικών .
Όσες δεν την γνωρίζετε , σπεύσατε !!
Είναι άλλη μια Αγιοβασιλίτσα!!
Γινόμαστε όλες ξωτικά για χάρη της.

Έστειλα λοιπόν το πακέτο μου στο ξωτικό μου


Δωράκια για το ξωτικό μου  

κι αυτό χρησιμοποίησε ορισμένα από τα υλικά που του έστειλα κι έφτιαξε για μένα αυτή την καταπληκτική κούκλα .
Σοφία μου γειά στα χέρια σου.
Από κοντά φαίνονται οι λεπτομέρειες της δουλειάς σου και είναι τέλεια .


Αυτά για σήμερα απο δώρα και πακέτα .
Νύχτωσε, δεν πιστεύω να καταφθάσει κανένα άλλο.

Από Δευτέρα πάλι.

Ήρθε η ώρα να σας δείξω και τί έφτιαξα, οπότε μείνετε συντονισμένοι.

Να είστε όλες κι όλοι καλά .

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ ΠΑΤΣΓΟΥΟΡΚ

0
0
Καιρός να στείλουμε κάρτες άμεσα .
Έχουμε και λέμε .
Από υλικά χρειαζόμαστε κουρελάκια, κουμπάκια, τρέσα, χαρτόνι, κόλλα.





Από κουρελάκια να φάνε και οι κότες 😂😂😃😃
Από κουμπιά να φάνε και τα κοκόρια 🤣🤣
Πάμε λοιπόν .
Κόβουμε, κολλάμε, γράφουμε, στέλνουμε .


Όπως είχα κάνει και το Πάσχα  κάρτες με κουρελάκια σε σχήμα αυγού, είπα να κάνω και τώρα δεντράκια.


Σιδέρωσα και κόλλησα τα κουρελάκια με αυτοκόλλητο διπλής όψης επάνω σε άσπρο πανί και μετά αφού έβγαλα το χαρτί από πίσω,

το σιδέρωσα επάνω στο ύφασμα του φόντου.


Με χοντρή βελόνα πέρασα τη χρυσή τρέσα


και κόλλησα τα κουμπιά .
Όλο αυτό μαζί το κόλλησα με κόλλα στικ επάνω στο χαρτί που το είχα ήδη ετοιμάσει .

Νομίζω έγιναν πολύ χαριτωμένα, εσείς τί λέτε ;

Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να τα κολλήσουμε επάνω σε μεγάλο ύφασμα και να κάνουμε πανό ή ράνερ ή τραπεζομάντηλο η μαξιλάρια. 

Μάζευα που μάζευα και δεν πετούσα τίποτα, τώρα με τα κουρελάκια έφτασε η κατάσταση στο απροχώρητο  😊😊😊😊

Γίνονται ωραία όμως και δεν μου πάει η καρδιά να τα πετάξω. 

Εσείς κάνετε κάρτες ;
Εμπρός ξεκινήστε. 
Αυτή την εβδομάδα πρέπει να φύγουν .

Μείνετε συντονισμένοι, ακολουθούν κι άλλα Χριστουγεννιάτικα. 😊😊

Να είστε όλοι καλά. 

ΗΜΕΡΟΛΌΓΙΟ ΑΝΤΊΣΤΡΟΦΗΣ ΜΈΤΡΗΣΗΣ.

0
0

Έμειναν μόνο 10 μέρες για τα Χριστούγεννα, αλλά θα σας το δείξω για να το έχετε στα υπόψιν για του χρόνου .


Ο λόγος για το ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης .
Το advent calendar όπως το λένε στο χωριό μας 😉😉😉😉



Άνοιξα τα συρτάρια μου, τα κουτιά μου, τα μπαούλα μου, γενικά έκανα ένα χαμό , αλλά βρήκα όλα όσα ήθελα .
Δλδ κομματάκια υφάσματα και κομματάκια από δαντέλες, τα οποία τα φυλάω ως κόρη οφθαλμού.


Ένα μικρό δείγμα των από το εργαστήριο μου.
Μόλις το συμμαζέψω πάλι θα σας το δείξω.


Άρχισα να κόβω και να καρφιτσώνω κι όταν έφτασα εδώ και μου άρεσε το αποτέλεσμα,  γάζωσα όλα τα τσεπάκια και τα στόλισα με τις δαντελίτσες.
Τα κοριτσάκια μας ξετρελάθηκαν και ξέρουν ότι το γέμισαν με διάφορα δωράκια και λιχουδιές οι βοηθοί του Αη Βασίλη.

Ήθελα από καιρό να το φτιάξω, αλλά όλο και κάτι άλλο έβγαινε.
Μόλις όμως είδα κάποιο ανάλογο που έφτιαξε η Άννα από το inmycloset, ξεσηκώθηκα και νάτο .

Και μια που άρχισα να ράβω, είπα να κάνω και μερικά στολίδια, γούρια για το 2019.


Με κουρελάκια πάλι , τί άλλο;
Έκανα που έκανα άνω κάτω τα πάντα, ας αξιοποιήσω και μερικά ακόμα.
Αξιοποίησα και υλικά που μου έχουν στείλει τα ξωτικά μου ταίρια εφέτος αλλά και προηγούμενες χρονιές.


Είναι τόσο εθιστικό να συναρμολογείς κομματάκια από υφάσματα και να βλεπεις να δημιουργείται ένα όμορφο στολίδι, που δεν σταματάς .
Εγώ τουλάχιστον κι όλες εσείς που ασχολείστε με χειροτεχνίες φυσικά και με καταλαβαίνετε.



Ήδη τα περισσότερα είναι σε φιλικά σπίτια κι άλλα ταξιδεύουν για να φτάσουν.
Ελπίζω πριν τα Χριστούγεννα.




Άλλο ένα στολίδι προέκυψε από ένα μικρό πετσετάκι που βρήκα και δεν ήταν για πουθενά.
Το έκοψα και το κόλλησα με ατλακολ επάνω σε μακετόχαρτο, κόλλησα κι από την άλλη μεριά ένα μικρό πλεκτό πετσετάκι για να μη φαίνονται τα ξέφτια, λίγες πούλιες, ένα κορδόνι γύρω γύρω και το στόλισα πρώτη μούρη 😊😊😊😊😊
Πολύ καλύτερα νομίζω από το να είναι μέσα σε ένα συρτάρι.

Το πακέτο από το μυστικό μου ξωτικό στην ανταλλαγή του secret crafter.

Και μια και μιλάμε για δώρα και στολίδια, να σας δείξω κι αυτά που έφτασαν αυτή την εβδομάδα.


Από την Κατερίνα του Δημιουργία. 

Από την Άννα την Αρτίστα του βωβού.

Από την φίλη Θεοπίστη. 

Φίλες μου σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα δωράκια σας και για τις ευχές σας .

Μπορεί να είναι δύσκολο αυτές τις μέρες να πλησιάσουμε το ταχυδρομείο, είναι όμως τόση μεγάλη η χαρά που δίνουμε και παίρνουμε με τα μικροδωράκια μας, που αξίζει τον κόπο.

Εύχομαι σε όλους σας Καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη .


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

0
0
Να τα πούμε;




Βέβαια αυτά είναι νανάκια από τις Σκανδιναβικές χώρες, τα γνωστά gnomes και δεν ξέρουν τα Ελληνικά κάλαντα, αλλά μπορούν να σας τα πουν η Ευγενούλα και η Ιωάννα .


Η μια γιορτάζει σήμερα μαζί με τη γιαγιά Ευγενία και η άλλη σε λίγες μέρες μαζί με τον παππού Γιάννη .
Γιόρταζε και η κόρη μου της Αγίας Αναστασίας, οπότε βρήκαν αμέσως σπιτικά .


Σ αυτά βάλαμε και μάτια για να βλέπουν αν είναι καλά κορίτσια .
Είπαμε οτι είναι οι βοηθοί του Αη Βασίλη και τις παρακολουθούν 😁😁😁😁😁

Τα λάτρεψαν τα νανάκια μόλις τα είδαν κι εγώ βρήκα την ευκαιρία να αξιοποιήσω μανίκια από μπλούζες φούτερ που τις είχα κάνει μαξιλάρια και μπατζάκια από παντελόνια των κοριτσιών που δεν τις χωράνε πια.


Κάποτε δεν υπήρχαν παιχνίδια και οι μαμάδες ή οι γιαγιάδες έφτιαχναν από παλιά ρούχα κουκλίτσες για τα κοριτσάκια.


Αυτά θυμήθηκα καθώς τα έφτιαχνα.


Για τα καπέλα χρησιμοποίησα τσόχα αλλά και φούτερ.
Για γένια και μαλλιά ό,τι υπόλοιπα είχα από τότε που έπλεκα, να αδειάζουν τα συρτάρια δλδ 😊😊😊😊😉😉😉😉



Δαντελίτσες , κουδουνάκια, κορδελίτσες κι ό,τι άλλο μαζεύουμε, ξέρετε εσείς, μπορεί να αξιοποιηθεί.

Με τέτοια φόρα που πήρα, βλέπω να κάνω κοντομάνικες όλες τις φούτερ.
Γίνονται πολύ εύκολα και σίγουρα θα αγαπηθούν από μικρούς και μεγάλους.

Καλά Χριστούγεννα και του χρόνου με υγεία.

Εύχομαι σε όλους σας ο καινούργιος χρόνος να φέρει υγεία κι ευτυχία κι ό,τι επιθυμείτε .




ΚΑΛΉ ΧΡΟΝΙΆ 2019

0
0
Λίγο πριν τελειώσει η πρώτη μέρα του 2019,
θέλω να ευχηθώ κι εγώ σε όλες όλους σας
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ



Με υγεία και χαρά, με ασφάλεια και ειρήνη .




Και για να πάει δημιουργικά καλά η χρονιά σας δείχνω κι ένα δεντράκι που έφτιαξα για τα κορίτσια μας.


Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα γιατί είναι ανθεκτικό σε όλες τις κακουχίες.


Κώνος φελιζόλ, ατλακόλ, ένα δαντελένιο πετσετάκι που έχει κάποιο λεκέ ή κάποια τρυπούλα, αλουμινόχαρτο και.....


....μπογιά για παπούτσια .
Την παλιά όμως, αυτήν που είναι σαν πάστα και την αλείφουμε με βούρτσα .
Μόλις στεγνώσει λίγο , σκουπίζουμε καλά να φύγει η πολύ μπογιά και να μείνει μόνο στις εσοχές.
Η μυρωδιά θα φύγει σε λίγες μέρες.

Αυτό ήταν .
Έχουμε ένα ασημένιο δεντράκι αθάνατο .
Οι φωτογραφίες το αδικούν, είναι πάρα πολύ όμορφο .

Με αυτή την τεχνική μπορούν να γίνουν ακόμα και πίνακες.

Ουφ, λαχάνιασα.
Ίσα που πρόλαβα πριν χτυπήσει 12 φορές το ρολόι κι αλλάξει η μέρα 😊😊😊😊


ΤΗΛΈΜΑΧΟΣ ΚΑΙ ΥΠΑΤΊΑ

0
0
_Είσαι για μια βόλτα;
_Πού καλέ ; καλά δεν είμαστε εδώ στο Βόρειο Πόλο;
_Όχι , εγώ λέω να κατηφορίσουμε για να χαρούν κι άλλοι άνθρωποι το χιονάκι μας.

Αυτά είπαν κι αποφάσισαν ο Τηλέμαχος και η Υπατία, το αξιαγάπητο ζεύγος που δεν ήξερε δε ρώταγε, ότι εμείς πνιγόμαστε σε μια στάλα βροχή και κλείνουμε τα σχολεία ακόμα και στις πόλεις με τα χιόνια;
Πού να βρεθεί αρκετό αλάτι για όλη τη χώρα ;



Γιατί σας τα λέω όλα αυτά και τι σχέση έχουν με τα κουκλάκια; ( ο Θεός να τα κάνει κουκλάκια δλδ)

Αφού κλειστήκαμε μέσα πώς να περάσουν οι ώρες μας, οι μέρες μας, οι βδομάδες μας;

Ανοίξαμε συρτάρια και μπαούλα ( τα γνωστά ) και σκεφτόμασταν τί να φτιάξουμε παρέα με την Ιωάννα και την ανιψιά μου την Αθηνά, μαθήτρια της Τρίτης Λυκείου .


Η Αθηνά μου έδειξε αυτά τα ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ κουκλάκια στο πιντερστ και με ρώτησε αν θα μπορούσαμε να τα φτιάξουμε.

Νέα γενιά,  με την γλυκανάλατη Barby θα ασχοληθεί ;😊😊😊😊
Και μένα μου αρέσουν όμως και είχα σκοπό να φτιάξω κι εγώ.

_Αθηνά μου ήρθες στο σωστό λημέρι, έτσι λέμε με την Ευγενούλα το δωμάτιο_εργαστήρι, λέγε πώς θέλεις να τα κάνουμε .



Ζωγράφισε το σχέδιο η Αθηνά, έκοψε το πατρόν, το έβαλε στο ύφασμα και το έκοψε και φυσικά το έραψε και στη μηχανή και στο χέρι, με την καθοδήγηση μου μεν, τέλεια δε!


ΑΣΤΕΡΙ η Αθηνά!
Πρώτη φορά ασχολήθηκε με βελόνες και κλωστές , πόσο μάλλον με τη μηχανή!
Με το σχολείο και τις εξωσχολικές δραστηριότητες πού χρόνος για οικοκυρικά τα σημερινά παιδιά .



Και βλέπετε το αποτέλεσμα του εγκλεισμού μας!

Χαράς ευαγγέλια εγώ που βρήκα παρέα να ανακατεύω τα συρτάρια μου.

Δεν αφήσαμε κουρελάκι για κουρελάκι.

Αν πεις το κουτί με τα κουμπιά στα χέρια της Ιωάννας, έγινε διάσπαρτο 😂😂😂😂😂

Και κλωστές και χάντρες κι ο επιμένων, η Αθηνά δλδ, νικά.


Η δε Ιωάννα ξετρελάθηκε μαζί τους.



Αύριο πρέπει να κάνουμε άλλα δύο για αυτήν και την Ευγενούλα .

Το καλό είναι ότι όσο πιο άσχημα γίνουν τόσο πιο καλά .
Οπότε με διστάζετε, φτιάξτε τα με τα παιδάκια σας και αξιοποιήστε ό,τι σας βρίσκετε .

Μέσα σε όλα για να απασχολώ την Ιωάννα όσο δημιουργούσε η Αθηνά, παίξαμε my style rocks 🤣🤣🤣🤣🤣🤣



Βάζαμε ό,τι έπεφτε στο χέρι μας κι αναπαριστούσαμε τα μοντέλα που κάνουν layering 🤣🤣🤣🤣🤣🤣

Χαμός σας λέω 😂😂😂😂😂😂😂

Κι αφού έγιναν όλα αυτά για χάρη του ζεύγους από το βορρά ,αποφασίσαμε να τους δώσουμε τα ονόματά τους.

Τηλέμαχος και Υπατία!

_Πάμε καλή μου;
_Πάμε πάμε .
Καλά ήμασταν στο Βορρά .
Εκεί είναι εφοδιασμένοι με όλα, εδώ τους πήρε και τους σήκωσε το ίδιο κι εμάς .
Χάσαμε ακόμα και τα ρούχα μας.
_ Δεν πειράζει καλέ μου, σιάξε τη χωρίστρα σου και πάμε .
Δεν νομίζω ότι θα τους λείψουμε.





_Στο καλό και να μη μας ξανάρθετε.
Μπορούμε να ράψουμε και χωρίς τη βοήθεια σας.

Μια και κάναμε την αρχή Αθηνά, τί θα έλεγες να περιποιηθούμε εκείνο το τζην που δεν σου κάνει πια;
Για τσαντούλα είναι ό,τι πρέπει 😁😁😁😁

Μείνετε συντονισμένοι .

Η ανιψιά έμοιασε της θείας 😉😉😉😉😉

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 'ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΚΥΤΑΛΗ 24'

0
0





Έριξε τα τελευταία ρούχα στη βαλίτσα της, έκλεισε το φερμουάρ και κάθισε δίπλα στο παράθυρο να περιμένει το ταξί που θα την πήγαινε στο αεροδρόμιο για να πάρει το αεροπλάνο του γυρισμού.

Θα γύριζε επιτέλους στο σπίτι της, στο μεγάλο της σπίτι δίπλα στη θάλασσα, στο αδέρφια της, στις μανούλες της και στον πατερούλη της!!!!!

Ναι σωστά διαβάσατε, στις μανούλες της.

Σ αυτό το μεγάλο σπίτι κατοικούσαν πολλά παιδιά και πολλές μανούλες.

Ο κόσμος βέβαια το έλεγε ίδρυμα, ποτέ δεν κατάλαβε το γιατί, αυτή όμως το θεωρούσε σπίτι, το σπίτι της.


Ποια μανούλα να πρωτοθυμηθεί;

Την μαμά Φλώρα ή μαμά πάστα Φλώρα, που σηκωνόταν από τα χαράματα για να ετοιμάσει τα πεντανόστιμα φαγητά της, να ψήσει τα αφράτα τυροψωμάκια της για να τα βρούμε ζεστά ζεστά στο πρωινό μας, να κάνει ζυμάριγια τις πίτες της και τόσα άλλα μέχρι αργά το βράδυ;

Κι ενδιάμεσα εβρισκε και το χρόνο για αγκαλιές και χάδια για όλα τα παιδιά.

Την μαμά Κατερίνα που ήταν σχολαστική με την καθαριότητα και κυνηγούσε τη σκόνη με την ηλεκτρική σκούπα ;

Την είχανε βαφτίσει  dustbusterγι αυτό το λόγο.

Ήθελε να ζούμε σε καθαρό περιβάλλον, έλεγε κι όλο έτρεχε με την ηλεκτρική στο χέρι και το ξεσκονόπανο.

Μόλις τελείωνε με τις σκόνες, καθόταν στην ραπτομηχανή της κι έραβε ρουχαλάκια για όλα τα παιδιά.

Λάτρευε τα υφάσματακαι χαίρονταν όταν αποκτούσε καινούργια.

Κι αυτή όμως τα παρατούσε όλα όταν κάποιο παιδί την χρειαζόταν.


Η μαμά Αρετούλα , τα ξυπνούσε το πρωί με τραγούδια και φιλιά και αφού τα καλοχτένιζε κι έφτιαχνε κοτσιδάκιαστα κορίτσια κι ολόισιες  χωρίστρες στα αγόρια, έπαιρνε αγκαλιά όσα πιο πολλά παιδιά  μπορούσε και καθόταν δίπλα στο παράθυρο ή έξω στην αυλή όταν ο καιρός το επέτρεπε και τους διάβαζε ιστορίες  από τα αγαπημένα της βιβλία!

Η ιστορία  που τους άρεσε περισσότερο ήταν με τα δυο βατράχια που έπεσαν μέσα στο καζάνι με το γάλα.

Ο βάτραχος που τα παράτησε γρήγορα,  πνίγηκε, αυτός όμως που συνέχισε να κολυμπάει κατάφερε και βγήκε γιατί το γάλα έπηξε με το χτύπημα κι έγινε γιαούρτι.


Πάντα διάλεγε διδακτικές ιστορίες  για να τους μαθαίνει να μη τα παρατάνε στη ζωή τους ό,τι κι αν τους συνέβαινε!!!

Προσπαθούσε να τα  απασχολεί όσο διάβαζαν τα μεγαλύτερα παιδιά και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο,  μεταδίδοντας τους την αγάπη της για τα βιβλία!!


Τον χειμώνα που σκοτείνιαζε νωρίς, άναβε το καντηλάκι μπροστά στιςεικόνεςκαι τους έλεγε ιστορίες από το νησί της

Λάτρευαν  αυτές τις ιστορίες, αλλά πάντα τα μάτια της ήταν υγρά όταν τελείωνε κι όλο τα σκούπιζε κρυφά λέγοντας ότι χρειαζόταν οφθαλμίατρο.


Τι να τους έλεγε; Ότι έφυγε κρυφά από το νησί για να μην παντρευτεί αυτόν που ήθελαν τα αδέρφια της;

Ότι αυτός που είχε αγαπήσει και της υποσχέθηκε γάμο, εξαφανίστηκε μια μέρα εντελώς ξαφνικά χωρίς λόγο;

Ότι με τη βοήθεια του καπετάνιου και μιας μακρινής συγγένισσας του κατάφερε να μπει στο ίδρυμα , μόλις έμαθε ότι ήταν έγκυος,  να γεννήσει εκεί και να παραμείνει σαν μανούλα για όλα τα παιδιά;

Τα όνειρα της για σπουδές ναυάγησαν, αλλά δεν την ένοιαζε πια, προτεραιότητα  είχε η Ελπίδα της και ήταν ικανοποιημένη που την κράτησε και ζούσαν μαζί σ αυτό το ήρεμο περιβάλλον.

Όλα αυτά βέβαια τα έμαθε πολύ αργότερα η Ελπίδα, όταν ο πατερούλης του ιδρύματος ζήτησε να τον παντρευτεί και η Αρετούλα του είπε όλη την αλήθεια!


Ο πατερούλης τους; Τι να πει γι αυτόν;

Πάντα ήταν εκεί για να ακούσει τις ανάγκες τους και να παίξει μαζί τους.

Κουβαλούσε θαλασσόξυλα από την ακτή κι έλεγε ότι ήταν πειρατικά καράβια.

Αυτός ήταν ο καπετάνιος πειρατής και τα παιδιά το τσούρμο του.

Τι γέλια, τι φωνές, τι πλατσούρισμα στα νεράμε ξυπόληταπατουσάκια!!!!

Για να τα μαζέψει η μαμά Φλώρα την ώρατου φαγητού, αφού φώναζε μεριές φορές,  υποσχόταν μεγάλη ανταμοιβή σε όποιον έφτανε στο τραπέζι με πλυμένα χέρια σε 10 λεπτά!

Η αμοιβή ήταν τα αγαπημένα τους μπισκοτολούκουμαμε 2 λουκούμιαμέσα.

Ήταν το μόνο που έπιανε κάθε φορά!!!

Τότε παρατούσε το πειρατικό καράβι κι ο πατερούλης κι απολάμβανε τον μεζέ που του έφερνε η μαμά Φλώρα.

Αλμυρόψάρι,συνήθως ρέγκα και μια γουλιά ούζο, ίσα ίσα να πάρει δυνάμεις για τον επόμενο γύρο.

Το απόγευμα μετά το διάβασμα , τους μάθαινε ποδήλατο, μπάλα κι άλλα πολλά.

Ακόμα κι άλογογινόταν για τα πιο μικρά.

Έπεφτε στα τέσσερα κι ανέβαιναν επάνω του για ατέλειωτες βόλτες.

Μπορεί να ήταν νεαρός στην ηλικία, αγαπούσε όμως πάρα πολύ τα παιδιά κι αφιέρωνε όλο τον χρόνο του σ αυτά .


Ένα τεράστιο χαμόγελοείχε χαραχτεί εδώ και ώρα στο πρόσωπο της Ελπίδας.

Πόσο της είχαν λείψει όλα αυτά!!!

Η αγαπημένη της οικογένεια!


Άκουσε την κόρνα από το ταξί και βγήκε από το ονειροπόλημα της.

 Έβαλε το παλτό της, πήρε τη βαλίτσα της και ξεκίνησε.

Το τελευταίο κομματάκι σοκολάταςμέσα στην τσέπη του παλτό της , γλύκανε ακόμα περισσότερο την επιστροφή της.

Το Χριστουγεννιάτικοδεντράκιθα το στόλιζαν όλοι μαζί σε λίγο και δεν θα χώριζαν ποτέ ξανά.

Το όνειρο της Αρετούλας, αλλά και δικό της, έγινε πραγματικότητα.

Έγινε δασκάλα και θα δίδασκε στο δικό της σπίτι , τα δικά της παιδιά , αφού θα έμενε εκεί σαν μανούλα .

Γιατί πάντα  υπάρχουν παιδιά που χρειάζονται μια μανούλα να τα αγαπάει κι ας μην είναι αυτή που τα γέννησε .



Αυτό η φανταστική ιστορία,  συμμετέχει στη ''Φωτογραφική Πρόσκληση:24''που εμπνεύστηκε το Δελφινάκι μας από το περσινό φωτογραφικό αλφάβητο, δικό της δρώμενο και εκείνο.



  Εδώ είναι η περσινή συμμετοχή μου με τις 24 φωτογραφίες μία για κάθε γράμμα του αλφάβητου. Οι φωτογραφίες μου ήταν:

Άλογο, βιβλίο, γιαούρτι, δεντράκι Χριστουγεννιάτικο, εικόνες, ζυμάρι, ηλεκτρική σκούπα, θαλασσόξυλα, ίδρυμα, κοτσιδάκι, λουκούμια, μπισκοτολούκουμο, νερά, ξυπόλητα πατουσάκια, ούζο, ποδήλατο, ραπτομηχανή, σοκολάτα, τυροψωμάκια, υφάσματα, φερμουάρ, χαμόγελο΄ψάρι, ώρα.

Αφού διάβασα και ξαναδιάβασα όλες τις λέξεις που έπρεπε να χρησιμοποιήσω κι αφού ετοίμασα διάφορα σενάρια, ένα για  κάθε λέξη που όμως ήταν ασύνδετα μεταξύ τους, κατέληξα στο επικρατέστερο.
Αυτό που αναφερόταν στο ίδρυμα και προσπάθησα να συμπεριλάβω τις υπόλοιπες λέξεις   φυσιολογικά!
Τελειώνοντας σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είναι η συνέχεια που σας είχα υποσχεθεί εδώ και που με απασχολούσε καιρό .
Άλλαξα το όνομα της μιας μανούλας, πρόσθεσα και μερικές λεπτομέρειες και να το!!!!!!

Όλα καλά λοιπόν , χάρη στο ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ μας.


Δελφινάκι μου, σ ευχαριστώ πολύ για την ιδέα που είχες.
Δυσκολεύτηκα αρκετά με τις λέξεις που είχα , αλλά το διασκέδασα πολύ!!!!




Και μια και μιλήσαμε για ιδρύματα, τα οποία δεν υπάρχουν μόνο στη φαντασία μας αλλά και στην πραγματικότητα, μη ξεχάσετε την γιορτή της αγάπης που θα γίνει για το ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ
 Όσες κι όσοι είστε κοντά μπορείτε να πάτε στη γιορτή, όσες κι όσοι είστε μακριά μπορείτε να στείλετε κάποια δημιουργία σας.
Πατήστε  στο όνομα για να δείτε πού και μέχρι πότε.

Γιατί πάντα υπάρχουν παιδιά που χρειάζονται την αγάπη μας κι ας μη τα γεννήσαμε εμείς

                                Να είστε όλοι καλά !!!!!!!

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΒΟΤΑΝΙ

0
0







-Να σε πω το μοίρα σου, να σε πω το ριζικό σου;
Ένα Του είναι μέσα στο καρντιά σου, αμά πολύ τζαναμπέτης κοπέλα μου.
Τανάσης, Τρασύβουλος, Τεμιστοκλής;

Δεν πιστεύει  στα αυτιά της.
Ο Τανάσης, φτου , ο Θανάσης τζαναμπέτης;
Και πού τον ξέρει αυτή η τσιγγάνα τον Τανάση, ξανά φτου, τον Θανάση της;

Θυμάται ιστορίες και παραμύθια που της έλεγε η γιαγιά της για τσιγγάνες που έριχναν τα χαρτιά και διάβαζαν τις γραμμές στο χέρι, αλλά δεν έτυχε να συναντήσει καμία μέχρι τώρα.
Κι αν δεν πήγαινε με την ξαδέρφη της σ αυτή την περιοχή που γίνεται δυο φορές το χρόνο ένα  μεγάλο παζάρι, μάλλον δεν θα συναντούσε ποτέ.

Η τσιγγάνα είδε τον δισταγμό της και πήρε θάρρος.
-Έλα έλα, εντώ ντίπλα είναι το τσαντίρι μου, έλα να σε ψήσω καφέ και να σε πω το φλιτζάνι. .

 -Πού είσαι και σε ψάχνω τόση ώρα; ακούστηκε η φωνή της ξαδέρφης της όλο αγωνία στο κινητό.
-Έρχομαι αμέσως, είπε και βγήκε ζαλισμένη από το τσαντίρι.
-Καλά ακολούθησες την τσιγγάνα;
-Ούτε που το κατάλαβα, σαν να με υπνώτισε.
-Και;
-Τι και; Μου είπε οτι ο Τανάσης έχει κι άλλη, μια ξανθιά με μακριά μαλλιά.
-Ποιός Τανάσης καλέ, εννοείς ο Θανάσης σου;
- Ναι αυτός, πάω στοίχημα ότι τώρα είναι μαζί της, πάνω στο κρεβάτι μας , στο σεντόνι μας, γι'αυτό δεν ήθελε να έρθει στο παζάρι.
-Για σύνελθε, ο Τανάσης, φτου με κόλλησες κι εμένα, έχει αλλεργία με τα παζάρια και το ξέρεις.
Μη μάθει ότι πήγες να σου πουν το φλιτζάνι χάθηκες.
-Πρέπει να με βοηθήσεις να βρω αυτά που χρειάζομαι για να κάνω το μαγικό βοτάνι και να τον ξανακερδίσω.
Μόνο έτσι θα βρω τη σωτηρία μου.
-Καλέ ακούς τί λες μορφωμένη κοπέλα;
Τι μαγικό βοτάνι και πράσινα άλογα;
-Όχι πράσινα άλογα, ένα πράσινο βάτραχο μου είπε να βρω και να του κόψω τη γλώσσα.
Φτερά μέλισσας, ένα κοκαλάκι νυχτερίδας, ιστό αράχνης που τον έφτιαξε την πανσέληνο σε ανατολικό μέρος κι όλα αυτά να τα βράσω σε νερό κρυστάλλινης πηγής.
Μόλις το πιεί θα ξεχάσει την άλλη και ....
-Μόλις το πιεί θα τον τρέχουμε στο νοσοκομείο κι αν μάθει το γιατί, ξέχνα τον τελείως τον Τανάση σου.
-Καλά όλα τα άλλα θα τα βρω εύκολα, πηγή κρυστάλλινη, μου λες πού θα βρούμε;
-Μαριάνθη, ακούς τι λες;
Σίγουρα ο καφές κάτι είχε και είσαι σαν υπνωτισμένη.
Άνοιξε γρήγορα την τσάντα σου.
Πού είναι το πορτοφόλι σου;
-Ωχ έκανε φτερά.
Την πάτησα σαν αγράμματη ξαδέρφη.
Μη πεις κουβέντα στον Τανάση, αλλά πάμε καλού κακού να μαζέψουμε τα υλικά και να βρούμε την πηγή.
-Μαριάνθηηηηηηηηηη





Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο 18ο Παίζοντας με τις λέξεις, που διοργανώνεται από την Μαρία και το Χάρτινο καραβάκι της.

Διαβάστε και  τις 30  συμμετοχές εδώ , είναι όλες υπέροχες.

Μαρία μου, σ ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου για την ευκαιρία που μας δίνεις με το παιχνίδι αυτό. 

Καλή συνέχεια!

BOHO ΚΟΣΜΉΜΑΤΑ

0
0
Ξέρετε την αγάπη μου για τα ακριβά κοσμήματα. 
Καιρό έχω να ξοδευτώ.


Μια και είναι πάλι της μόδας το BOHO style και λέω πάλι γιατί στα νιάτα μου, τον προηγούμενο αιώνα, τα φόρεσα, είπα ότι με παίρνει ακόμα να τα ξαναφορέσω😁😁

Τί χρειαζόμαστε γι'αυτό το style?
Μα ό,τι έχουμε μέσα στο σπίτι .


Κουρελάκια , άπειρα!


Κλωστές, μέχρι το φεγγάρι και πίσω.


Χάντρες, όσοι οι κόκκοι της άμμου.


Αρχίζουμε λοιπόν να ενώνουμε κουρελάκια
με κλωστές και να κεντάμε χάντρες .


Το αποτέλεσμα ένα μακρύ κορδόνι


που μπορούμε να το φορέσουμε με πολλούς τρόπους.


Πιστέψτε με ταιριάζει με ολα τα ρούχα, από  τα πιο απλά μέχρι και βραδινά.




Μια πλεκτή μπλούζα απέκτησε άλλο ύφος!


Τί έχουμε εδώ;
Ένα χρυσό πανάκριβο κόσμημα 😊😊
Με λίγη χρυσή κλωστή και 2 κρίκους από κουρτινόξυλο.
Αυτό είναι κατάλληλο για τσάι με την Ελισάβετ 😂😂😂😂


Κι εδώ ;
Για πιο σπορ εμφανίσεις.
Ιππασία, γκολφ κλπ κλπ😁😁😁😁
Πλεκτό κορδόνι και μερικοί κρίκοι ακόμα .
Πανάκριβο κι αυτό.



Οι πορτοκαλί μπίλιες είναι από φελτ.
Καπου τις βρήκα φθηνές και πήρα μερικές.
Ήρθε η ώρα να αξιοποιηθούν κι αυτές.


Όπως βλέπετε φοριέται κι αυτό με διάφορους τρόπους.
Δεν μένει παρά να ανταποκριθώ στα καλέσματα😂😂😂😂
και να στολίζομαι ανάλογα κάθε φορά .

Με λίγα υλικά και λίγο κόπο, μπορεί να φτιάξει η διάθεση μας.
Όπου να'ναι έρχεται η άνοιξη, ας είμαστε έτοιμες να την υποδεχτούμε .

Αυτή την εβδομάδα η Χριστίνα και οι Creative bloggers προτείνουν το BOHO style, οπότε δείτε τί μπορείτε να φτιάξετε κι εσείς για διακόσμηση ή για να φορέσετε .

Εγώ συνεχίζω να ψάχνω τα συρτάρια μου και θα ακολουθήσουν κι άλλες δημιουργίες .

Παλαιότερα κοσμήματα μου μπορείτε να δείτε εδώ.

Να είστε όλοι καλά .




Viewing all 354 articles
Browse latest View live




Latest Images