Η κυρά Μεταξένια ονειρεύεται και με τα μάτια ανοικτά.
Και τί δεν βλέπει!!!
Το σπίτι τους στην Πόλη, ποιά πόλη;
Μία είναι η Πόλη, η όμορφη Κωνσταντινούπολη!!!!!
Τις γιορτές που έστρωναν το σπίτι με τα κολλαριστά ασπροκεντήματα, τις κατάλευκες δαντέλες, τα γυαλισμένα ασημικά!!!!!!
 |
| φιλέ κεντημένο. |
Το σπίτι μοσχομύριζε από τις μυρωδιές που έρχονταν από την κουζίνα, τί κουζίνα, ολόκληρο μαγερειό ήταν στο πίσω μέρος του σπιτιού και πλήθος γυναικών κι ανδρών δούλευαν εκεί.
Θυμάται τους μπακλαβάδες και τα κανταΐφια, τα ισλύ, τα ταούκ κιοξού, τα καζάν ντιπί!!!!!
Η κανέλα ,κύριο συστατικό για τα περισσότερα, αγαλίαζε τον ουρανίσκο τους!!!!!!
 |
| κουβέρτα διπλή μάλλινη |
Μέρες πιο πριν, οι άνδρες που είχαν στη δούλεψη τους, έφερναν τα καλύτερα υλικά για να προετοιμαστούν όλα!!!
Ήταν βλέπεις σε ηλικία γάμου και περνούσαν από το σπίτι συγγενείς και φίλοι κι έφερναν προξενιά για τα ελεύθερα κορίτσια!!!
 |
| λεπτομέρεια κουβέρτας |
Οι κρεβατόγυροι κρέμονταν καλοσιδερομένοι από τα κρεβάτια τους!
Μέρες τα κολλάριζαν οι γυναίκες που δούλευαν στο σπίτι τους!!!!
 |
| κουβέρτα μονή |
Πώς χώρεσαν όλα αυτά σε δυο μεγάλα μπαούλα ;
Ποιος τους ειδοποίησε ότι έρχεται μεγάλο κακό;
Για πότε καταστράφηκαν τα πάντα;
 |
| βαμβακερή κουβέρτα ή κουρτίνα ή και τραπεζομέντηλο |
Βρέθηκαν χωρίς να το καταλάβουν καλά καλά στη Θεσσαλονίκη, στην πατρίδα!!
Ποια πατρίδα; Κι εκεί που ήταν δεν ήταν πατρίδα;
 |
| λεπτομέρεια |
Όλα τα προικιά της έμειναν κλεισμένα στα μπαούλα μέχρι να μπορέσουν να στήσουν ξανά το σπιτικό τους!
Κι όταν το έστισαν δεν είχε καμία σχέση με αυτό που είχαν .
Ίσα ίσα μια κάμαρα να βάλουν το κεφάλι τους από κάτω!!!
 |
| βαμβακερή μικρή κουβέρτα ή κουρτίνα ή τραπεζομάντηλο |
Τα χρόνια πέρασαν ,η Μεταξένια παντρεύτηκε , αλλά τα μπαούλα δεν άνοιξαν!!
Πού να στρωθούν και ποιους να καλέσουν;
 |
| τραπεζομάντηλο κοφτό , κεντημένο στο χέρι |
Ακόμα και οι κόρες και οι γιοι , πάλευαν για τον επιούσιο!!!
Έμειναν για τα εγγόνια της!!!!!
Δεν ήταν γραφτό όμως να τα στρώσουν ούτε αυτά!!!!!
Κι αυτά εκδιώχτηκαν από την πατρίδα τους με άλλο τρόπο!
Η κρίση τα ανάγκασε να πάρουν τους δρόμους για δουλειές!!!!
 |
| η γωνία του τραπεζομάντηλου |
-Τα μπαούλα ,πρέπει να ανοίξω τα μπαούλα , σκέφτηκε!
Φτάνει τόσα χρόνια που είναι κλεισμένα εδώ μέσα!!!
-Ξένια!!!!! Φωνάζει την εγγονή της!!!
-Τί θα γίνουν όλα αυτά τώρα που θα φύγετε, μου λες;
-Δεν τα χρειαζόμαστε γιαγιά!!!
Θα κρατήσουμε από ένα μικρό ενθύμιο και τα άλλα χάρισε τα!!!!!
-Πού να τα χαρίσω;
΄-Σε κάποιο παζάρι γιαγιά , εκεί θα πιάσουν τόπο!!!!
-Καλά λες!!!!
-Σίγουρα θα τα εκτιμήσουν κάποιες κυρίες και θα τα στρώσουν στα σπίτια τους!!!
Εσείς να πάτε στην ευχή του Θεού και καλή τύχη!!!!!!
Έκλεισε τα μάτια της και συνέχισε να ονειρεύεται η κυρά Μεταξένια και να βλέπει τα πάντα καθαρά και στολισμένα!!
Αυτή τη φορά όμως τα έβλεπε από ψηλά και ήταν ευτυχισμένη!!
Άκουγε τις μουσικές, μύριζε τα φαγητά και περίμενε τα προξενιά!!!!!!
http://antonopoulitses.blogspot.gr/2017/09/blog-post.html
Επηρεασμένη από τα πολλά βιβλία που έχω διαβάσει για τον Ελληνισμό στη Μικρά Ασία , έγραψα αυτή την ιστοριούλα για να συνοδέψει τα χειροποίητα πλεκτά και κεντήματα που στέλνω για το παζάρι του Αντωνοπούλειου ιδρύματος!!!
Θα μπορούσε να είναι κι αληθινή αυτή η ιστορία, μιας κι αυτά τα ανακάλυψα σε κάποιο παζάρι !
Κράτησα μερικά για μένα και είπα τα υπόλοιπα να μη μείνουν πάλι κλεισμένα μέσα σε συρτάρια!
Αν σας αρέσουν τα παλιά κομμάτια, φροντίστε να είστε τον Φεβρουάριο στο παζάρι που θα γίνει στην Αθήνα, όπως κάθε χρόνο!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ
ΚΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΑΞΙΟΘΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ!!!