12 χρόνια blogging, 500 αναρτήσεις!!
Ήλιος - φως - ζωή.
Γη - το σπίτι μας - ζωή.
Νερό - το σώμα μας- ζωή.
Αέρας- ανάσα - ζωή .
Τα πάντα εν Σοφία εποίησε.
Κι έβαλε τον άνθρωπο να μείνει σ αυτόν τον Παράδεισο.
Κι αυτός βαρέθηκε και θέλησε κι άλλα.
Και τιμωρήθηκε γιαυτό να κοπιάζει για να ζήσει.
Έσκαψε τη γη με τα χέρια και με τις πέτρες.
Κυνήγησε με ξύλα και με πέτρες.
Για το καθημερινό, τον επιούσιο.
Βρήκε σίδερο και βελτίωσε τα εργαλεία του .
Έφτιαξε πιο δυνατά όπλα για την προστασία του.
Ακόμα πιο δυνατά για να επιβληθεί.
Ακόμα πιο δυνατά για να κατακτήσει , για να πάρει το χωράφι του διπλανού, τη χώρα του διπλανού.
Έφτιαξε καράβια, γιατί ήθελε να εξερευνήσει και μετά να κατακτήσει αυτά που βρήκε.
Έφτιαξε αλυσίδες και σκλάβωσε γιατί δεν του άρεσε το χρώμα αυτού του αδερφού, ούτε η θρησκεία του, ούτε τα ήθη και τα έθιμα του, ούτε το πολίτευμα του.
Μόλυνε τον αέρα που ανέπνεε, τον νερό που έπινε , την γη και την τροφή που έτρωγε.
Όσο πιο πολλές γνώσεις, τόσο λιγότερη ανθρωπιά κι αγάπη για τον συνάνθρωπο, για τα ζώα, για τη φύση, για τη ζωή.
Έφτασε και στο φεγγάρι, αλλά δεν βρήκε νερό και το άφησε στην ησυχία του, προς το παρόν.
Έχει πολλά ακόμα να καταστρέψει στη Γη, θα ασχοληθεί αργότερα μ αυτό.
Άλλα ήθελα να γράψω για να σας δείξω αυτή τη μικρή δημιουργία, με τα αγαπημένα μου κουρελάκια.
Ήθελα να γιορτάσω μαζί σας την 500η ανάρτηση και τα 12 χρόνια που βρίσκομαι στον κυβερνοχώρο, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μου για όλα αυτά που έχω, που μου έχουν προσφερθεί.
Γη, νερό, φως, αέρα, ΖΩΗ.
Ευγνωμοσύνη, αγάπη για τον συνάνθρωπο, Ειρήνη, φιλία, αδελφοσύνη!
Ακούγομαι ρομαντική;
Έννοιες που χάθηκαν και δεν θα τις ζήσουν τα παιδιά μας;
Ας προσπαθήσουμε να τους τις διδάξουμε.
Αγαπημένες φίλες και φίλοι, δεν θέλω να σας κουράσω.
Ξέρω ότι τα ίδια νιώθετε κι εσείς.
Θα προσπαθήσω να είμαι πιο αισιόδοξη την επόμενη φορά.
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!!