-Πού με πας;
-Έλα, εκεί που πηγαίνω κάθε μέρα και παίζω.
Στο γκαράζ των τρένων.
Αφού ξέρεις ότι όταν μεγαλώσω θα μάθω να τα οδηγώ.
-Καλά εσύ ήθελες να γίνεις πιλότος, πότε άλλαξες;
-Η μαμά μου φοβάται τα αεροπλάνα και δεν μ αφήνει να πετάξω, λέει ότι τα τρένα είναι πιο σίγουρα.
Δεν πειράζει κι έτσι θα ταξιδεύω παντού.
Είναι κοντά κι αυτό το γκαράζ κι όποτε μπορώ έρχομαι και παίζω μέσα στα βαγόνια και στις μηχανές.
-Καλά πώς μπαίνεις ;
Δεν είναι κλειδωμένες οι πόρτες;
-Ναι είναι, αλλά απο την πίσω μεριά έχουν ξεχάσει ένα μικρό παράθυρο ανοικτό.
Όπως πάντα κάτι θα έχει ξεχαστεί!
Κάποιος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του!
Από εκεί μπαίνω μέσα και παίζω.
Σήμερα έφεραν και τα βαγόνια από τα τρένα που τράκαραν, έλα πάμε σου λέω.
Πάμε να παίξουμε γιατί δεν βλέπω να γίνομαι ούτε οδηγός στα τρένα μετά από αυτό που έγινε.
Σίγουρα θα άλλαξε γνώμη η μαμά μου.
- Δεν θέλω, φοβάμαι.
Άκουσα τη δική μου μαμά να λέει ότι οι ψυχούλες θα τριγυριζουν εδώ μέχρι να βρουν το δίκιο τους.
-Τότε πάμε αμέσως, μήπως και τις δούμε ή τις ακούσουμε.
-Οι ψυχές δεν μιλάνε.
-ΜΙΛΑΜΕ, πώς δεν μιλάμε.
ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ!!!!!
Αλλά δεν μας ακούει κανείς.
-Εμείς γιατί σας ακούμε;
-Επειδή είστε παιδιά κι έχετε αθώες ψυχές, γιαυτό μας ακούτε.
Θα μεταφέρετε ένα μήνυμα στους αγαπημένους μας;
Θα τους πείτε ότι λυπόμαστε που τους δώσαμε τόσο μεγάλη στεναχώρια;
ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ!!!!
Εκείνο που θέλαμε εμείς, ήταν να τελειώσουμε τις σπουδές μας, να δουλέψουμε, να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά.
Να τους δώσουμε χαρές μόνο χαρές.
-Κι εμείς που αφήσαμε τα παιδάκια μας, λυπόμαστε που δεν θα είμαστε κοντά τους μέχρι να μεγαλώσουν.
Δεν θέλαμε να φύγουμε έτσι ξαφνικά και να τους βυθίσουμε στον πόνο.
-Θα τους τα πείτε όλα αυτά;
-Εμείς να τα πούμε, θα μας πιστέψουν όμως;
-Ναι, θα σας πιστέψουν.
Θα σας πιστέψουν γιατί είστε παιδιά κι έχετε αγνές ψυχές.
Και κάτι ακόμα.
Πείτε τους ότι ΦΤΆΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΊΜΑΣΤΕ ΚΑΛΆ!
Τους αγαπάμε πολύ.
Αφιερωμένο στα αδικοχαμένα μας παιδιά!
Είχα διαλέξει αυτή την εικόνα και είχα γράψει μια άλλη χαρούμενη ιστορία.
Τα γεγονότα όμως δεν με άφησαν να την αναρτήσω.
Πονάω όπως όλη η Ελλάδα.
Η συμμετοχή μου στη συγγραφική Σκυτάλη
της φίλης Μαίρης από την Γήινη Ματιά.