ΜΠΑΛΩΜΑΤΑ!!!

Καθε πουκαμισο που έκοβα,  μου θύμιζε ωραιες στιγμές. 

Πάνε οι εποχές που χρειαζόμασταν πολλά ρούχα για τη δουλειά και για τις εξόδους μας.

Οπότε η λύση ήταν ή να πάνε στην ανακύκλωση ή να συνεχίσουν να ζουν μαζί μας, αλλά με διαφορετικό ρόλο. 

Άπειρα πουκάμισα που ανέβαιναν και κατέβαιναν,  άλλαζαν ντουλάπα κάθε εποχή, χωρίς να φοριούνται πια. 

Άλλα δεν μας χωρούσαν, άλλα δεν ήταν της μόδας,  από άλλα είχαν χαλάσει μόνο  οι γιακάδες οπότε δεν τα φορούσαμε. 

Από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με το πατσγουορκ,  βλέπω παντού υποψήφια "θύματα ".

Κάθε ύφασμα που πέφτει στα χέρια μου, γίνεται αμέσως λουρίδες ή τετράγωνα ή εξάγωνα. 

Ανάλογα με ποιο σχέδιο θέλω να  ράψω.

 Αυτό το πάπλωμα έγινε αποκλειστικά με πουκάμισα του Γιάννη και κάνα δυο δικά μου.

Για βάτα στο εσωτερικό του,  χρησιμοποίησα ένα παλιό πάπλωμα λεπτό που είχε φθαρεί αρκετά σε πολλά σημεία, αλλά με βόλευε πολύ. 

Έπρεπε να το αποχωριστώ και το λυπόμουν. 

Κακό πράγμα να δένεσαι με πράγματα. 

Οπότε μια ήταν η λύση. 

Επαναχρησιμοποίηση υλικών. 

Τελικά δεν χρειάστηκε ούτε αυτό να πάει στην ανακύκλωση.